Uitgelichte therapeuten in (de buurt van) Terneuzen
Terneuzen,
Zeeland
Totaal Vitaal Orthomoleculair Geneeskundige Therapie
Terneuzen,
Zeeland
Terneuzen,
Zeeland
Pietkiewicz Praktijk voor Healing en Bewustzijn
Terneuzen,
Zeeland
Terneuzen,
Zeeland
Praktijk voor Klassieke Homeopathie
Sluis,
Zeeland
Zoek naar de beste therapeuten in uw omgeving
Andere populaire zorgaanbieders in Terneuzen
Bekijk ook:
Informatie over Alternatieve Geneeswijzen
Alternatieve geneeswijzen
Onder alternatieve geneeswijzen vallen alle therapieën, geneesmiddelen en diagnostische handelingen, die niet regulier zijn. Deze geneeswijzen worden door zowel artsen als door niet-artsen uitgeoefend. Naast genezing of behandeling van een ziekte kunnen ze ook persoonlijke groei en relaxatie tot doel hebben. De meest toegepaste geneeswijzen zijn: homeopathie, acupunctuur, paranormale geneeswijzen, natuurgeneeskunde (zoals Regenesis) en antroposofische geneeskunde.
Terminologie
De term alternatieve geneeswijzen heeft een aantal synoniemen. De meest voorkomende zijn alternatieve geneeskunde, alternatieve behandelingen, complementaire geneeswijzen, additieve geneeswijzen of niet-conventionele geneeswijzen. De Engelse term Complementary and Alternative Medicine (CAM) wordt ook gebruikt. De term alternatief is eigenlijk niet juist, omdat dit impliceert dat het een alternatief zou moeten zijn voor de reguliere geneeskunde. Inmiddels wordt sinds enkele jaren de term geïntegreerde geneeskunde meer gebruikt, om aan te geven dat reguliere en complementaire behandelvormen naast elkaar ingezet worden om de patiënt te helpen. De term alternatieve geneeswijzen is in Nederland gangbaar geworden toen in 1981 prof. dr. P. Muntendam het rapport Alternatieve Geneeswijzen in Nederland presenteerde. In de politiek en in de medische wetenschap worden deze behandelingen meestal formeel aangeduid met de term "niet-conventionele geneeswijzen" (betekenis conventioneel = wat door het vaste gebruik bepaald is). Met de invoering in Nederland van de Wet Uitvoering Geneeskunst (WUG) in 1865 ontstond er een scheiding tussen de universitaire geneeskunde en de overige geneeswijzen. De universitaire artsenij kreeg door deze wet wettelijke bescherming. De term alternatieve geneeswijze wordt in Nederland eigenlijk pas sinds de jaren tachtig van de twintigste eeuw op grote schaal gebruikt, nadat de Commissie Muntendam een rapport uitbracht aan de Nederlandse regering met aanbevelingen om een aantal alternatieve behandelingen wetenschappelijk te laten onderzoeken. Een klein deel van de reguliere artsen in Nederland studeert verder in alternatieve richtingen zoals homeopathie, chiropraxie, manuele therapie, antroposofie, osteopathie of acupunctuur. De alternatieve artsenverenigingen in Nederland vertegenwoordigen circa 1500 alternatieve artsen. Het werkelijke aantal ligt echter rond de 1000 (bijvoorbeeld door artsen die zowel homeopathie als acupunctuur bieden). Het aantal beoefenaars van de alternatieve geneeswijzen die geen artsenopleiding hebben is in Nederland groter, omdat het geen beschermde beroepsgroep is: iedereen kan zich zonder opleiding therapeut noemen. Wel wordt van alternatieve behandelaars door de Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst (WGBO) enige zorgvuldigheid verlangd.