Ziekte Van Conn - Leiden, Zuid-Holland

Op deze pagina vindt u de beste specialisten voor de Ziekte van Conn in Leiden, Zuid-Holland. Vergelijk hun expertise en kies de zorg die bij u past.

Uitgelichte Ziekte Van Conn specialisten in Leiden

Zoek naar de beste zorgaanbieders in uw omgeving

Bekijk ook:

Algemene informatie

Bij het syndroom of de ziekte van Conn (ook genaamd: primair hyperaldosteronisme, PHA of bijnierhyperplasie) maken de bijnieren te veel van het hormoon aldosteron aan. Dit hormoon regelt de zout- en waterhuishouding in het lichaam, en daarmee de bloeddruk. Door een teveel aan dit hormoon kan een (ernstig) verhoogde bloeddruk ontstaan en kan er daarnaast kaliumverlies optreden. Een langdurig bestaande hoge bloeddruk kan leiden tot:

  • TIA;
  • CVA (beroerte);
  • Hart- en vaatziekten;
  • Eiwit verlies door beschadiging van de nieren;
  • Ernstige spierproblemen en spier verzwakking.
De Amerikaanse endocrinoloog (internist gespecialiseerd in hormonale aandoeningen),Jerome W. Conn, was in 1954 de eerste die een patiënte met deze ziekte beschreef. Strikt gesproken heeft de benaming Conn alleeen betrekking op PHA (primair hyperaldosteronisme) veroorzaakt door een aldosteronproducerend adenoom, maar vaak worden alle vormen van primair hyperaldosteronisme de ziekte van Conn genoemd. Tot voor kort ging men er vanuit dat hyperaldosteronisme een zeldzame aandoening was, maar het blijkt dat primair hyperaldosteronisme veel vaker voorkomt. Circa 5-13% van alle hoge bloeddrukpatiënten blijken PHA te hebben. Vrouwen hebben iets meer kans op PHA dan mannen.

Symptomen

De klachten zijn vaak heel algemeen van aard. Hierdoor kan het lang duren voor de ziekte herkend wordt en de juiste diagnose wordt gesteld. Klachten kunnen zijn:

  • Algemene moeheid;
  • Spierzwakte;
  • Spierkramp;
  • Vaak hoofdpijn;
  • Hoge bloeddruk;
  • Overmatige dorst (polydipsie);
  • Vaker plassen (polyurie), vooral 's nachts;
  • Hartritmestoornissen, hartkloppingen tachycardie);
  • Tinteling in bijvoorbeeld handen en voeten;
  • Hypokaliëmie;
  • Hypernatremie;
  • Hypomagnesiëmie;
  • Tijdelijke verlammingen;