De urinebuis of urethra (ook wel bekend als plasbuis) is een lange cilindrische holte die de urine van de blaas afvoert naar buiten. Urinebuisontsteking noemt men 'urethritis'.
Urethritis wordt in veel gevallen veroorzaakt door de bacteriën die seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's) veroorzaken (vaak chlamydia- of gonorroebacteriën), of door de bacteriën die urineweginfecties veroorzaken (zoals een blaasontsteking). Ook bepaalde chemische stoffen zoals ontsmettingsmiddelen en sommige zaaddodende middelen kunnen urethritis veroorzaken. De bacteriën nestelen zich in het slijmvlies van de urethra en veroorzaken vervolgens een ontsteking.

De ontsteking kan ook ontstaan door beschadiging van de urinebuis, bijvoorbeeld door een katheter.

De infectie kan littekenvorming veroorzaken. Daardoor kan een deel van de urinebuis vernauwen, wat plassen bemoeilijkt. Bij urethritis is het altijd raadzaam naar een arts te gaan. In de meeste gevallen is urethritis onschuldig en goed te behandelen.

Urethritis is het meest frequent voorkomende geslachtsziekte bij de man. Bij vrouwen komt urethritis als geïsoleerde diagnose zelden voor, bij hen gaat het vaak om een combinatie.

Symptomen

Het geeft een branderig, soms zelfs zeer pijnlijk, gevoel bij het plassen. Dit zijn de klassieke symptomen van urethritis bij zowel mannen als vrouwen. Bij vrouwen ontstaan soms geen verschijnselen. Als de verschijnselen er wel zijn is het onderscheid met blaasontsteking moeilijk te maken.

De pijn kan zo heftig zijn dat plassen niet lukt. De urine kan bloed bevatten en soms is er sprake van een pus- of wittige afscheiding uit de penis of ongewone afscheiding bij de vrouw.

Symptomen:

Behandeling en voorkomen

Voorgeschreven antibioticakuur tegen bacteriële infecties afmaken. Pijnstillers kunnen worden gebruikt om de pijn te verlichten.

Als urethritis wordt vastgesteld is het belangrijk om bij bepaalde hoog-risicogroepen onderzoek te doen naar andere soa's, zoals syfilis en HIV. Hoog-risicogroepen zijn mensen die werkzaam zijn in de seks industrie, mensen die afgelopen jaar een SOA hebben gehad zij die zelf of waarvan de partner behoort tot bevolkingsgroepen waarin vaker HIV en soa voorkomt.

Als een soa nog niet is uitgesloten moet de patiënt maatregelen nemen om besmetting van anderen tegen te gaan. Door een condoom te gebruiken kan voorkomen worden dat bacteriën op de partner worden overgedragen.

Bij het vaststellen van een seksueel overdraagbare aandoening moet de patiënt zijn of haar seksuele partner(s) van de afgelopen vijf weken op de hoogte stellen. Ook als diegene(n) (nog) geen klachten en ziekteverschijnselen heeft, moet men worden behandeld worden om op die manier herbesmetting en verspreiding van de ziekte te voorkomen.