Inhoud
Een acute ontsteking van het strotklepje, epiglottitis, begint vrij plotseling, met hoge koorts, gevolgd door pijn bij het slikken en praten. Omdat het slikken pijnlijk is kwijlen kinderen voortdurend. Meteen treedt ademnood op, met een beperkte hoorbare inademing. Het is een ander soort geluid dan bij pseudokroep. Hierbij is er een gierende stridoreuze inademing. Bij epiglottitis is de gehele ademhaling nog maar beperkt mogelijk.
Epiglottitis kwam regelmatig voor tot de vaccinatie tegen de Haemofilus influenzae type B HIB bacterie. Tegenwoordig wordt het vrijwel niet meer gezien. Incidentele gevallen komen nu nog voor bij niet gevaccineerde kinderen of bij zeldzame situaties waarbij er een andere bacterie de verwekker is.
Verschijnselen
Verschijnselen die bij epiglottitis passen zijn:
- hoge koorts met keelpijn, slikklachten (leidend tot kwijlen) en snel toenemende tekenen van een luchtwegobstructie
- stridor: een abnormaal ademgeluid
- stem is helder
- kind ademt zeer voorzichtig en zit licht voorovergebogen met mond iets open (typische houding)
- wijziging van de typische houding kan leiden tot dodelijke obstructie van larynxuitgang door de gezwollen epiglottis.
Oorzaken
Epiglottitis wordt veroorzaakt door een bacterie-infectie. Bij kinderen is de meest voorkomende oorzaak de H. influenza die zeer besmettelijk is, zodat de andere gezinsleden ook met antibiotica moeten worden behandeld.
Volwassenen met verzwakte weerstand als gevolg van leukemie, de ziekte van Hodgkin, AIDS of behandeling met chemotherapie wegens kanker hebben een verhoogd risico.
Behandeling
Ziekenhuisopname is nodig bij epiglottitis omdat de beademing via een adembuis of een noodingreep als de ademhaling geheel geblokkeerd is, nodig kan zijn. Zodra de behandeling is begonnen zullen de verschijnselen in het algemeen binnen 36 tot 48 verdwenen zijn, zonder blijvende schade
Soms moet tracheotomie worden gedaan, waarbij operatief een tijdelijke opening in de luchtpijp wordt gemaakt. Via de opening wordt een dunne buis ingebracht, zodat de patiënt kan ademen. De buis wordt verwijderd als de verschijnselen en de ontsteking over zijn.
