Bij een overactieve blaas hebt u geen controle meer over de blaas en kunt u meestal niet zelf te bepalen wanneer en hoe vaak u wilt plassen. U kunt hierbij ook last hebben van matig tot ernstig urineverlies.
Bij de meeste patiënten is er geen oorzaak te vinden voor de overactieve blaas. Bekende oorzaken zijn beschadigingen of aandoening van de zenuwen, zoals bijvoorbeeld bij MS, een dwarslaesie, Alzheimer of Parkinson. Ook het te vaak aanspannen van de bekkenbodem (een overactiviteit van de bekkenbodem) kan de oorzaak van een overactieve blaas zijn.
Daarnaast kunnen afwijkingen aan de urinewegen de oorzaak zijn, zoals een goedaardige vergroting van de prostaat, blaasontstekingen, blaasstenen en blaastumoren. Bestraling kan de blaas ontregelen en overmatig gebruik van alcohol, cafeïnehoudende dranken of drugs kunnen de blaas eveneens sterk prikkelen. Ook stress kan een rol spelen. Stress en angst voor onverwacht ongewild urineverlies kunnen de aandoening verergeren.
Eén of meer kenmerken van een overactieve blaas zijn:
De overactieve blaas komt bij 10% van de volwassenen voor. Zowel mannen als vrouwen kunnen last hebben van een overactieve blaas.
Een overactieve blaas kan het beste worden behandeld met medicijnen in combinatie met fysiotherapie. U krijgt oefeningen waarmee de spieren van de bekkenbodem beter leert gebruiken. Als er bijkomende factoren zijn, zoals bijvoorbeeld een blaasontsteking, dan worden die vanzelfsprekend ook behandeld.