Een hersenschudding is een licht gestoorde hersenwerking ten gevolge van mechanisch geweld, direct of indirect op de schedel inwerkend, zonder dat de hersenen zelf macroscopisch (zichtbaar) waarneembaar letsel hebben opgelopen.
De oorzaak van een hersenschudding betreft in veruit de meeste gevallen een val op (of stoot tegen) het hoofd. De 7 meest voorkomende oorzaken van hersenschuddingen zijn:
Een hersenschudding kan gepaard gaan met een verscheidenheid aan klachten en symptomen. De belangrijkste symptomen van een hersenschudding zijn:
Bij een hoofdtrauma dat tot een of meer van deze verschijnselen leidt, dient contact op te worden genomen met een arts. Aan de hersenschudding zelf is niets te doen, maar er is een (meestal kleine) kans dat er bijkomende problemen optreden die medisch ingrijpen noodzakelijk maken. Dit zijn met name intracraniële bloeding en hersenoedeem. Na verloop van tijd nemen de pijnklachten en de misselijkheid af. Dat men na een hersenschudding langdurig volstrekte rust zou moeten nemen om zware hoofdpijnen te voorkomen, is een fabeltje. Niettemin houden veel mensen na een dergelijke gebeurtenis soms langdurig klachten van:
Ook kunnen er andere klachten optreden. De hersenen zijn namelijk een groot regulerend orgaan voor de rest van het lichaam. Hormonen kunnen in de war raken, psychische problemen kunnen ontstaan, waaronder paniekaanvallen, stemmingswisselingen etc.