Cardiomyopathie is een chronische, ongeneeslijke ziekte van de hartspier. Ongeveer 40.000 Nederlanders hebben een vorm van cardiomyopathie. De hartspier trekt niet meer goed samen en heeft moeite met ontspannen. Daardoor pompt het hart het bloed minder goed rond.
De belangrijkste vormen van cardiomyopathie zijn:
Er zijn uiteenlopende oorzaken bekend voor cardiomyopathie, zoals aangeboren afwijkingen (vaak erfelijk), infecties, stofwisselingsziekten, hormonen, medicijnen, alcoholgebruik en vergiftiging.
In het beginstadium van cardiomyopathie zijn er meestal geen klachten. In latere fasen van de ziekte ontstaan klachten door hartfalen of hartritmestoornissen. De klachten bij hartfalen zijn met name:
Diagnose kan worden gesteld door het maken van een hartfilmpje, een röntgenonderzoek van de borstkas en echocardiografie. Echocardiografie is een manier om een afbeelding te maken van de bewegingen van het hart. Vervolgonderzoek kan de diagnose bevestigen.
Bij de behandeling van cardiomyopathie wordt gestreefd naar het wegnemen van de oorzaak. Wanneer sprake is van de gedilateerde vorm van cardiomyopathie kan bijvoorbeeld het stoppen met alcohol drinken een belangrijke bijdrage leveren aan de behandeling. Ook het opheffen van een vitaminetekort of het bijsturen van een ontregelde schildklier kan een gunstige invloed hebben.
Een enkele keer zal de hartspier volledig herstellen.
In het algemeen zijn er de volgende behandelmethoden: