Inhoud
Bronchiëctasieën kunnen in milde vorm maar ook in ernstige vorm voorkomen.
Veelal is er sprake van een chronische (dagelijkse) hoest met gekleurd slijm (soms met bloed). In sommige gevallen gaat het gepaard met recidiverende koorts en pijn op de borst. Soms is er sprake van kortademigheid, vermoeidheid en gewichtsverlies. Ook kunnen patiënten last krijgen van terugkerende longontstekingen.
Bij uitgebreide bronchiëctasieën kan er een piepende ademhaling optreden, en kortademigheid. Het ziektebeeld kan deel uitmaken van astma, emfyseem of chronische bronchitis.
Bij zeer ernstige bronchiëctasieën kan er een ademhalingsinsufficiëntie optreden.
Soms komen er trommelstokvingers voor.
Algemene informatie
Bronchiëctasieën zijn permanent abnormaal verwijde luchtwegen met beschadigde wanden, waarbij er sprake kan zijn van chronische ontsteking en infectie. Dit kan in een deel van één long zijn maar is meestal verspreid over beide longen.
In de verwijdingen van de luchtwegen kunnen bacteriën zich gemakkelijk nestelen en steeds opnieuw infecties veroorzaken. Door deze infecties wordt de structuur van de wand van de luchtwegen beschadigd. Trilhaartjes (die verantwoordelijk zijn voor het afvoeren van slijm) gaan verloren. Longweefsel kan aangetast en beschadigd worden.
Bronchiëctasieën kunnen op elke leeftijd ontstaan, maar beginnen vaak al op jonge leeftijd.
Oorzaak
De oorzaak van bronchiëctasieën is verschillend, het kan komen door:
- een plaatselijke beschadiging;
- - door een ernstige infectie (virus, kinkhoest, tuberculose);
- - door inhaleren van schadelijke gassen of dampen;
- - door verslikken (voeding, braaksel);
- een ziekte
- - COPD (chronische bronchitis en longemfyseem);
- - chronische verkoudheden en neusklachten als gevolg van poliepen of ontstekingen in de neusbijholten;
- - ziekten van het immuunsysteem;
- - Cystic Fibrose (taaislijmziekte).
Behandeling
Als de bronchiëctasieën zich beperken tot een klein deel van een long (maar die wel veel klachten veroorzaken), kan overwogen worden om dit aangetaste deel operatief te verwijderen. Een voorwaarde hierbij is dat de kwaliteit van het overige longweefsel goed is.
De behandeling ligt aan de aard van de klachten. Infecties kunnen met antibiotica worden bestreden, slijmophoping kan worden aangepakt met mucolytica en tapotage en ter vermindering van ontstekingsverschijnselen kunnen inhalatiecorticosteroïden worden gebruikt.
