zorgaanbieders
Zorgaanbieders
Home >> Osteopaat >> Augsbuurt
Zoek en vind uw zorgaanbieder bij u in de buurt of in een bepaalde regio

AARTS OSTEOPATHIE

Loosdrechtse Bos 15
1213RH, HILVERSUM
Telefoon: 035-6233377

AD WARMERDAM OSTEOPATHIE

Kweekgrasstraat 60
1313BT, ALMERE
Telefoon: 036-5304010

ADFONTES OSTEOPATHIE

Velmolenweg 94
5404LD, UDEN
Telefoon: 06-19342829

ALKMAAR OSTEOPATHIEPRAKTIJK W J T SCHILDER D O

Cornelis Pronklaan 2
1816NP, ALKMAAR
Telefoon: 072-5127717

ARMHOEFSE PRAKTIJK Y SMIDTS P RODRIGUS B VAN ESCH

Daendelsstraat 40/A
5018ES, TILBURG
Telefoon: 013-5439427


Osteopaat informatie

Inhoud

Osteopathie is een manuele (met de handen uitgevoerde) onderzoeks- en behandelmethode ter bestrijding van lichamelijke klachten, geschikt voor zowel volwassenen, kinderen als baby?s. Zij valt in Nederland onder de wet alternatieve geneeswijzen. Osteopathie is gebaseerd op kennis en principes uit de anatomie, biomechanica, fysiologie, neurologie en embryologie. De osteopaat probeert bewegingsverliezen van bepaalde lichaamsweefsels op te heffen en daarmee het natuurlijk zelfgenezend vermogen van het lichaam te stimuleren.

De bewegingsverliezen kunnen optreden in drie lichaamssystemen:

  • het pariëtaal systeem (d.w.z. het bewegingsapparaat: botten, gewrichten, banden, pezen, spieren);
  • het visceraal systeem (d.w.z. de vliezen rondom de organen inclusief de bloedvaten, zenuwen en lymfevaten en de werking van de organen zelf);
  • het craniosacraal systeem (d.w.z. de vliezen in schedel, de schedelbotten, het ruggenmergkanaal, heiligbeen, stuitje en de hersenvochtcirculatie).


Binnen de osteopathie wordt het menselijk lichaam gezien als een geheel, waarbij de drie systemen onlosmakelijk met elkaar in verbinding staan. Dit wordt binnen de osteopathie ook wel holisme genoemd. Omdat alles in het lichaam met elkaar verbonden is, kan een klacht in een bepaald deel van het lichaam veroorzaakt worden door een niet direct waarneembaar probleem in een ander deel van het lichaam.

Bij de behandeling gebruikt de osteopaat alleen zijn handen (en ogen). Er komen dus geen apparaten aan te pas, zoals bijvoorbeeld in de fysiotherapie of acupunctuur wel het geval is.

Indicaties

Bij een osteopaat kan men terecht voor tal van lichamelijke klachten zoals rug- of nekklachten, sportblessures, hoofdpijn, migraine, whiplash, oorsuizen, zwangerschapsgerelateerde klachten, terugkerende verkoudheden, slechte darmwerking, buikpijn, of aanhoudende vage klachten.

Ook kinderen en baby's kunnen terecht bij een osteopaat met klachten of verschijnselen als onrustig slapen, melk opgeven (verborgen)reflux), darmkrampjes, veel huilen, een voorkeurshouding of motorische ontwikkelingsproblemen.

Ontstaansgeschiedenis osteopathie

Osteopathie is ontstaan in de tweede helft van de negentiende eeuw, een periode die rijk was aan geneeskundige ontdekkingen, maar tegelijkertijd arm aan therapeutische oplossingen. Tegen deze achtergrond praktiseerde de Amerikaanse arts Andrew Taylor Still (1828-1917) geneeskunde. Na zijn studie aan de school voor genees- en heelkunde van Kansas City, Missouri, diende hij als chirurg tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog in het leger van de Unie. Door zijn medische opleiding , zijn specifieke chirurgische vaardigheden die hij had opgedaan in het leger en zijn jarenlange ervaring verwierf hij een bijzonder nauwkeurige kennis van de anatomie. Op den duur combineerde hij zijn inzichten met de bestaande medische kennis. Een belangrijk inzicht was dat alle lichaamsweefsels een zekere mate van beweeglijkheid moeten hebben en dat verlies hiervan een nadelige invloed heeft op de gezondheid. Hij ontwikkelde een methode om met zijn handen weefsels met een verminderde beweeglijkheid in het lichaam op te kunnen sporen. Met specifieke handelingen herstelde hij die beweeglijkheid om zo het zelfgenezend mechanisme van het lichaam te stimuleren. Deze behandelwijze was destijds revolutionair en werd door Andrew T. Still gedoopt tot osteopathie. In 1891 stichtte hij ?The American School of Osteopathy?. Dat was het startsein voor verdere ontwikkeling van de osteopathie in de Verenigde Staten en later ook in Europa.

Bron:
Nederlandse Vereniging voor Osteopathie: www.osteopathie.nl
Read C. et al., Osteopathie, wat, hoe, waarom, Lannoo, 2010

Opleiding in Nederland

In Nederland kan de opleiding tot osteopaat worden gevolgd aan twee opleidingsinstituten . Het College Sutherland verzorgt haar opleidingen in Amsterdam. Dit is een parttime opleiding en duurt zes jaar, waarbij de student 6 weekenden per jaar college volgt. De opleiding kan alleen gevolgd worden indien de student de medische vooropleiding fysiotherapie of geneeskunde afgerond heeft of na een medisch basis jaar.

De International Academy of Osteopathy verzorgt onder andere haar lessen in Zeist. Ook deze opleiding is parttime, duurt vijf jaar en kan alleen gevolgd worden met een medische vooropleiding fysiotherapie of geneeskunde. Er is van de International Academy of Osteopathy echter ook een fulltime opleiding in Gent, België. Deze opleiding duurt vier jaar, waarbij de student het gehele studiejaar colleges volgt en in de laatste twee jaar tevens stage loopt in de weekenden en in het zomerreces.

De geslaagden van deze parttime opleidingen behalen het ?Diploma in the Osteopathie ? (D.O.). De fulltime geschoolden van de International Academy of Osteopathy behalen tevens het diploma ?Bachelor of science with honours in osteopatic medicine? (BSc (hons) Ost. Med.), uitgereikt door de ?University of Wales?.

Register, titulatuur en beroepsvereniging in Nederland

Het beroep osteopaat wordt niet door de Nederlandse overheid beschermd. Dit betekent dat iedereen zich osteopaat mag noemen, ongeacht zijn opleiding. Om als cliënt toch zekerheid te hebben over de kwaliteit van de osteopaat is het van belang dat deze geregistreerd is bij een van de twee Nederlandse registers voor osteopathie: Nederlands Register voor Osteopathie (NRO) of Nederlandse Osteopaten Federatie (NOF). Enkel osteopaten met een door deze registers erkende volwaardige osteopathie opleiding worden toegelaten tot het register. De registers waarborgen de kwaliteit van de osteopaten en voorzien in een klachten- en geschillencommissie en een rechtsprekend orgaan.

Een geregistreerde osteopaat voert de titel D.O. (Diploma in Osteopathy) MRO (Member of Registration of Osteopathy) achter zijn naam. Indien de osteopaat lid is van het NRO en nog een ander medisch beroep uitoefent (zoals fysiotherapeut) dan voert hij alleen de titel D.O. of MRO achter zijn naam. Indien de osteopaat de fulltime opleiding gevolgd heeft aan de International Academy of Osteopathy, dan voert hij ook nog de titel ?BSc (hons) Ost. Med.? achter de eerste titel.
Een registratie van de osteopaat bij een van de registers is een voorwaarde van de zorgverzekeraar om de kosten van een osteopathisch consult, afhankelijk van de polis, (deels) te vergoeden vanuit de aanvullende verzekering.

Naast een registratie bij een van de registers kan de osteopaat lid zijn van de beroepsvereniging ?Nederlandse Vereniging voor Osteopathie? (NVO). Zij is de enige in Nederland en behartigt de belangen van haar osteopaten in Nederland en zet zich in voor de wetenschappelijke onderbouwing van het vak. De NVO werkt nauw samen met het NRO.

Wetenschappelijk onderzoek

Onafhankelijke meta-analyses, gepubliceerd als Cochrane reviews, stellen dat alleen de effecten (van manuele therapie, ook uitgevoerd door osteopaten) bij chronische lage rugpijn evenwaardig zijn aan die van andere behandelingen. Er werden geen aanwijzingen gevonden voor significante effecten bij huilbaby's, pijnlijke maandstonden en acute lage rugpijn.
Anno 2013 is osteopathie een vlag die veel verschillende ladingen dekt. In de Verenigde Staten is de osteopathie een meer wetenschappelijke opleiding, gelijk staand aan die van gewone artsen, met inbegrip van stages in gewone ziekenhuizen. In veel Amerikaanse staten wordt de 'dokter in de osteopathie' die een dergelijke opleiding volgde, erkend als een arts met bevoegdheid tot onderzoek, het stellen van diagnoses en het voorschrijven van medicatie. In de geneeskunde zijn manipulatieve technieken, behalve in de fysiotherapie en manuele therapie, niet gebruikelijk. In sommige landen, zoals het Verenigd Koninkrijk, bestaat er ook een officiële vorm van osteopathie die zich bezighoudt met het behandelen van problemen van het bewegingsstelsel. In Frankrijk wordt de term osteopathie zelfs gebruikt als een synoniem voor manuele therapie en bestaan er ook universitaire opleidingen, die zich enkel richten op problemen van het bewegingsstelsel.

Controversieel

Stills opvattingen over de oorzaak van ziekte dateren van voor de tijd dat bacteriën, virussen en andere oorzaken bekend waren. De filosofie van Still moet dan ook in de tijdgeest worden geplaatst waarin deze is ontstaan.

Daarnaast stellen osteopaten onder andere dat ze door het palperen (voelen) van de schedel de "pulsaties" van het hersenvocht (craniaal ritme) kunnen voelen en aan de hand daarvan een diagnose kunnen stellen. Vervolgens kunnen zij als onderdeel van de totale behandeling dit craniale ritme beïnvloeden door de ?schedelbeenderen goed te zetten?. Het bestaan van deze pulsaties en de mogelijkheid tot beïnvloeding hiervan is vooralsnog niet aangetoond. Echter, osteopaten menen dat tal van klachten als hoofdpijn, aanhoudende sinusitis en oorsuizen in de praktijk wel goed behandeld kunnen worden middels het ?goed zetten? van de schedelbeenderen.

Voorwaarden tot erkenning

Aan het einde van de 20e eeuw werd osteopathie bekend in Europa als een van de vier alternatieve behandelwijzen naast homeopathie, acupunctuur en chiropraxie. Geen van deze vier is in de Benelux een erkend medisch specialisme en ze worden meestal door niet-artsen uitgeoefend. In 1997 werd door het Europees Parlement een resolutie aangenomen over de status van de niet-conventionele geneeskunde; dit leidde tot wetenschappelijk onderzoek in opdracht van de Europese Commissie (EU COST B4) dat concludeerde dat niet vastgesteld kon worden dat niet-conventionele geneeskunde werkte.