Transpiratie

Informatie over transpiratie

Transpiratie

Transpireren (ook wel zweten genoemd), is een normale, gezonde, biologische lichaamsfunctie. Mensen transpireren om hun lichaamstemperatuur op peil te houden. Zweetklieren komen over de gehele huid voor, maar in de handen, voeten en oksels zijn de meeste zweetklieren aanwezig. Iedereen transpireert en dit proces kan al een paar maanden na de geboorte beginnen. Pas in de puberteit ontstaat lichaamsgeur als gevolg van transpiratie. Zweet bestaat vooral uit water en zout, maar het bevat ook orthocresol en paracresol (die beiden een antiseptische werking hebben). Afhankelijk van de omstandigheden; zoals de temperatuur en de mate van lichamelijke inspanning of gesteldheid (ziekte, stress etc.) produceert een mens per etmaal tussen de 100 en 8000 ml zweet. Er zijn twee soorten zweetklieren:

• 1. Exocriene zweetklieren die over het hele lichaam voorkomen en een belangrijke rol spelen in de regulatie van de lichaamstemperatuur;
• 2. Apocriene zweetklieren die de bekende zweetlucht produceren. Zij bevinden zich niet over het hele lichaam, maar in bepaalde regio's van de huid. Zoals de oksels, de huid rond de anus en rond de tepels. Apocrien zweet wordt gedurende de hele dag in kleine hoeveelheden geproduceerd en wordt nauwelijks beïnvloed door inspanning of emoties.

Aandoeningen die veelal behandeling vergen

• Hyperhidrose: overmatig zweten. Dit kan gelokaliseerd zijn (oksels, handpalmen of voeten) of gegeneraliseerd.
• Anhidrose: niet kunnen zweten. Kan voorkomen bij bepaalde congenitale syndromen (vormen van ectodermale dysplasie) of bij zenuwbeschadigingen.
• Bromhidrose: onaangename lichaamsgeur, onaangenaam ruikend zweet. Dit kan het gevolg zijn van bacteriële kolonisatie op de huid of (zeldzaam) van stofwisselingsziektes.
• Chroomhidrose: gekleurd zweet.
• Bij cystische fibrose kan het zout niet goed uit het zweet gehaald worden.
• Dyshidrotisch eczeem is een eczeem met blaasjes aan handpalmen en voetzolen. Vaak is er ook sprake van overmatig zweten (hyperhidrose).
• Miliaria is een huidaandoening met blaasjes als gevolg van verstopte zweetkliertjes.

Behandeling

De meeste mensen gebruiken, nadat zij in de pubertijd zijn gekomen een anti-transpiratiemiddel. Dit kan in de vorm van een verstuiver, een crème, een stick, een roller zijn. Als er echter sprake is van overmatig zweten of een van de andere bovengenoemde aandoeningen waardoor diegene belemmerd wordt in zijn dagelijkse bezigheden of activiteiten dan zijn er verschillende behandelmethoden. Botulinetoxine (Botox): om het zweten te stoppen kunnen kleine hoeveelheden botuline toxine in de huid worden gespoten. Dit zenuwgif wordt geproduceerd door de botulinebacterie. Het middel zorgt voor blokkade van de signalen van de zenuwen die de zweetklieren aanzetten tot zweetproductie, waardoor het zweten stopt. Het is een zeer effectieve therapie, maar het effect houdt helaas maar een beperkt aantal maanden aan. De therapie moet dan weer herhaald worden. Het effect bij behandeling in de oksels houdt langer aan dan aan de handen. Iontoforese: bij deze techniek wordt in speciaal ontwikkelde apparatuur een electrische stroom door een bakje met kraanwater geleid. Door de handen of voeten gedurende enige tijd in dit bakje te houden wordt (waarschijnlijk) het zweetkanaaltje tijdelijk afgesloten. Het effect houdt enkele dagen aan. De therapie is thuis goed uit te voeren, maar is in de praktijk alleen geschikt voor de handen, voeten en oksels. Behandeling met miraDry. Dit is een apparaat waarbij een niet invasieve behandeling voor okselzweten mogelijk is. Sympathectomie:het blokkeren of doorsnijden van de zenuwen die de zweetklieren aansturen. Acupunctuur:Behandeling tegen hyperhidrosis met behulp van acupunctuur. Oxybutynine: dit medicijn wordt normaal gesproken voorgeschreven bij klachten van de blaas. Het middel geeft echter ook een flinke vermindering van de zweetproductie en wordt om die reden dan ook wel bij hyperhidrose voorgeschreven. Helaas kan dit medicijn ook nogal wat bijwerkingen geven.

Transpiratie video's