Uitgelichte Slaap-apneu-syndroom specialisten in Hendrik-Ido-Ambacht
Rotterdam,
Zuid-Holland
Dordrecht,
Zuid-Holland
Wassenaar,
Zuid-Holland
Den Haag,
Zuid-Holland
Capelle aan den IJssel,
Zuid-Holland
Praktijk Rakers H P & Baars J P A
Alphen aan den Rijn,
Zuid-Holland
Zoek naar de beste zorgaanbieders in uw omgeving
Bekijk ook:
Slaapapneu
Slaapapneu (afkorting van slaapapneusyndroom) is een slaapstoornis waarbij tijdens de slaap perioden van ademstilstand of ernstig verzwakte ademhaling voorkomen. Iedereen heeft wel eens slaapapneu in zijn slaap. Men spreekt van een slaapapneusyndroom (SAS) bij meer dan 5 stilstanden per uur. Na een onderbreking in het ademhalen volgt een periode van min of meer normaal ademen waarna er weer perioden van ademstilstand komen. Deze perioden van ademstilstand kunnen relatief kort zijn en variëren van 15 tot 30 seconden. Perioden langer dan 30 seconden komen ook voor. Dan wordt onvoldoende zuurstof opgenomen en geen koolzuurgas uitgeademd. De hersenen geven het lichaam een signaal om wakker te worden. Na ontwaken, vaak met een schok, wordt de ademhaling weer hervat. De ademstilstanden kunnen gedurende de slaap zeer vaak voorkomen. Het klachtenpatroon van de patiënt kan bestaan uit een zeer onrustige slaap, niet uitgerust wakker worden, overdag in slaap vallen op onverwachte momenten en extreme vermoeidheid. Mechanische ademhalingsondersteuning tijdens de slaap zorgt ervoor dat er geen ademstilstanden optreden. De diagnose wordt gesteld in een zogenaamd slaapcentrum. Het onderzoek dat daar wordt uitgevoerd noemt men polysomnografie. Hierbij worden tijdens de slaap diverse metingen uitgevoerd die met de ademhaling samenhangen. Het is een pijnloos onderzoek.
Twee syndromen
Bij het centrale-slaapapneusyndroom (CSAS) wordt tijdens de slaap vanuit het ademhalingscentrum in de hersenen te weinig signaal doorgegeven naar de ademhalingsspieren, waardoor de ademhaling onderbroken wordt. Bij het obstructieve-slaapapneusyndroom (OSAS) klapt de bovenste luchtweg dicht door wand of tong, waardoor een afsluiting (obstructie) van de ademweg. Dit gebeurt als gevolg van het tonusverlies in de mond- en keelspieren, en daardoor wordt de patiënt steeds wakker voor hij de diepe slaap, de slow wave sleep fase bereikt. Obstructieve slaapapneu verstoort op deze manier de slaap-opbouw en veroorzaakt slaaptekort. In de meeste gevallen is er sprake van een combinatie van beide syndromen.