Likdoorn, eksteroog

Informatie over likdoorn, eksteroog

Likdoorn

Een likdoorn (clavus), in de volksmond ook wel eksteroog genoemd, is een vaak pijnlijke, naar binnen groeiende eeltplek (verdikking van de huid). Deze komt voor op plaatsen waar druk en/of wrijving op de huid wordt uitgeoefend, waardoor meer eelt wordt gevormd. Likdoorns komen meestal voor op de voetzool, de bovenzijde van de tenen, op de teentop, tussen de vierde en vijfde teen of in de handpalm. In het midden van de likdoorn verzamelen zich de dode huidresten. Dit is te zien aan de donkere kleur in het midden. Het is zeer pijnlijk, het voelt aan alsof er een spijker in de voet zit. Een likdoorn is gevoelig voor druk op de plek, terwijl een wrat juist pijnlijk is bij druk vanaf de zijkanten.

Symptomen

U heeft mogelijk eksteroog of likdoorn wanneer u een van de volgende symptomen ervaart:

• een dikke, ruwe oppervlakte van de huid
• een geharde, verhoogde bult
• gevoeligheid of pijn onder de huid
• schilferige, droge of wasachtige huid

Soorten

• Gewone likdoorn (clavus): pijnlijke verhoorning van de opperhuid door druk en/of wrijving.
• Weke likdoorn (clavus interdigitalis): zit tussen de tenen, meestal de vierde en de vijfde teen, en is zeer pijnlijk omdat er constant druk op staat.
• Vasculaire likdoorn: is pijnlijk doordat er bloedvaatjes mee zijn "gegroeid". Kunnen moeilijk worden weggesneden en worden meestal behandeld met een chemische pakking.
• Neurovasculaire likdoorn: hetzelfde als de vasculaire likdoorn, alleen zijn er ook zenuwuiteinden bij. Deze likdoorn is hypergevoelig en komt meestal voor bij mensen met een gevoelige huid op de teentoppen.
• Zaadlikdoorn: ontstaat zomaar zonder druk en/of wrijving en lijkt op een klein graankorreltje. Deze is niet pijnlijk. Komt vaak voor bij oudere mensen en bij een droge huid.

Ontstaan

• Tenen die in een afwijkende stand staan. Klauw-, hamer- of ruitertenen.
• Grieks voettype, waarbij de tweede teen langer is dan de grote teen. De likdoorn komt voor op de teentop van de tweede teen.
• Hallux valgus. Dit is een scheefgroeiende grote teen.
• Door het lopen op te hoge hakken of het dragen van te smalle schoenen. Daarom komt het bij vrouwen vaker voor dan bij mannen.
• Het niet dragen van sokken in de schoenen.
• Onvoldoende verzorging
• Ouder worden. (dunnere huid)
• Overgewicht

Diagnose

De arts kan bij het onderzoek van de voeten andere oorzaken van de verdikte huid, zoals wratten en cysten uitsluiten. Daarnaast kan de arts besluiten om een röntgen foto van de voet te maken om te zien of een lichamelijke afwijking de oorzaak van eksteroog is.

Behandeling

• De likdoorn kan worden weggesneden door een pedicure om de pijn weg te nemen. Vaak komt deze weer terug en is een vervolgbehandeling noodzakelijk.
• In de fytotherapie wordt muurpeper gebruikt om likdoorns zacht te maken. In alle gevallen moet, om de aanmaak van een nieuwe likdoorn te voorkomen, de oorzaak worden aangepakt, bijvoorbeeld door aanpassen van het schoeisel.
• Trimmen. Uw arts kan de verdikte huid afschaffen of een te grote eksteroog met een scalpel trimmen, de behandeling kan gewoonlijk tijdens de eerste consult worden uitgevoerd zonder voorafgaande voorbereiding. Probeer beslist niet zelf om uw eksteroog te trimmen, dit zal namelijk kunnen leiden tot een infectie.
• Salicylzuur. Uw arts kan een patch toepassen die 40 procent salicylzuur bevat, deze patches zijn tevens bij elk drogist te koop en zonder recept vrij verkrijgbaar. Hij of zij zal u laten weten hoe vaak je nodig hebt om deze patch te vervangen, en kan u adviseren om een puimsteen of een metalen nagelvijl te gebruiken om de dode huid gladder te maken voor het aanbrengen van een nieuwe patch. Salicylzuur is ook in een pure vorm op recept verkrijgbaar voor het behandelen van grote oppervlakken.
• Antibioticakuur. De arts kan ook een antibiotica zalf voorschrijven om het risico voor infectie te verminderen.
• Inzetstukken voor schoenen. Als de oorzaak van eksteroog met de vorm van uw voet te maken heeft kan de arts u op maat gemaakte inzetstukken voor schoenen voorschrijven om terugkerende eksteroog of eelt te voorkomen.
• Chirurgie. In zeldzame gevallen kan uw arts u een operatie aanbevelen om de uitlijning van het bot in de voet te corrigeren waardoor de wrijving ontstaat. Bij het uitblijven van behandeling kunnen complicaties optreden die in het ernstigste geval zelfs amputatie tot gevolg kunnen hebben.

• Gebruik beschermende pads. Breng de pads aan op gebieden waar eksteroog en eelt zich ontwikkelen. Wees voorzichtig met pads die salicylzuur bevatten, deze kunnen een gezonde huid irriteren en kunnen leiden tot een infectie, deze zijn niet geschikt voor mensen met diabetes en een slechte bloedsomloop.
• Handen of voeten weken. Week uw handen of voeten in warm water met zeep waardoor eksteroog en eelt verzachten. Dit kan het gemakkelijker maken om de verdikte huid te verwijderen.
• Verdikte huid uitdunnen. Tijdens of na het baden, wrijf eksteroog of eelt met een puimsteen of een washandje om de laag van gehard huid te verwijderen. Gebruik geen scherpe voorwerpen om de huid te snijden. Gebruik geen puimsteen als je diabetes hebt, welke risico op infectie kan vergroten.
• Vochthoudende lotion. Breng vochthoudende lotion of crème aan handen en voeten om uw huid zacht te houden.
• Draag comfortabele schoenen en sokken. Gebruik goed passende, gewatteerde schoenen tot de eksteroog of eelt verdwijnt. Kies ook sokken die goed passen en zijn gemaakt van een polyester-katoen mix, deze voeren namelijk de vocht beter af dan 100%-katoenen sokken.
• Antidrukringen: Deze beschermringen voorkomen pijnlijke druk op de likdoorns.

Likdoorn, eksteroog video's