Hoge bloeddruk - Schiermonnikoog, Friesland

Uitgelichte Hoge bloeddruk specialisten in Schiermonnikoog

Zoek naar de beste zorgaanbieders in uw omgeving

Bekijk ook:

Hoge Bloeddruk

Hoge bloeddruk of hypertensie is een aandoening, waarbij de bloeddruk te hoog is. Een te hoge bloeddruk geeft een verhoogd risico op ziekte. Men spreekt van hypertensie als de bovendruk hoger is dan 140 mm Hg (18,5 kPa), of als de onderdruk hoger is dan 90 mm Hg (12 kPa). Voor patiënten met diabetes mellitus en nierziekten gelden de waardes 130/80 mm Hg (17/10,5 kPa). (Internationale richtlijnen verschillen enigszins, maar houden allemaal rekening met diabetes mellitus, nierziekten en hart- en vaatziekten; de 140/90 mm Hg grens is "unaniem".) De grens tussen 'normaal' en 'hypertensie' wordt arbitrair vastgesteld en is afhankelijk van wanneer men het gestegen gezondheidsrisico abnormaal gaat noemen. De bloeddruk is continu verdeeld onder de bevolking en heeft de neiging met het vorderen van de leeftijd langzaam te stijgen. Een hogere bloeddruk geeft een hoger risico op beschadiging van bepaalde organen en sterfte, maar er is geen duidelijke drempel waarboven het risico opeens sterk stijgt. Mede op basis van een aantal andere factoren als leeftijd, geslacht, rookgedrag, glucosegehalte, cholesterolwaarden, familieanamnese, alcoholgebruik, voeding, lichamelijke activiteit wordt een risicoprofiel opgemaakt. De diagnose 'hypertensie' moet gebaseerd zijn op meerdere metingen van de bloeddruk. Per keer wordt 2 maal gemeten aan dezelfde arm, met 1 of 2 minuten tussentijd; de gemiddelde waarde geldt. Indien de bloeddruk slechts licht verhoogd is, doet men een aantal (tenminste 3) metingen verspreid over een aantal maanden. Indien het risicoprofiel ongunstig is, bij zeer hoge bloeddrukken en in geval van orgaanbeschadiging door de bloeddruk, herhaalt men de metingen in een kortere periode. Metingen van de bloeddruk door de patiënt thuis, zijn een waardevolle bron van informatie voor de arts. Tevens verhoogt het de therapietrouw. Voorwaarde is wel dat voor de thuismetingen een gevalideerd apparaat wordt gebruikt.

Oorzaken van hoge bloeddruk

In circa 90-95% van de gevallen is de oorzaak van hoge bloeddruk niet bekend. Men spreekt dan van idiopathische of essentiële hypertensie. In de resterende gevallen is doorgaans sprake van een renale oorzaak van de hypertensie, bijvoorbeeld door vernauwingen (stenose) in één of beide nierslagaders (nierarteriestenose). Sommige zeldzame hormonale aandoeningen, bijvoorbeeld hormoonproducerende tumoren (ziekte van Cushing; feochromocytoom ; Syndroom van Conn) kunnen bloeddruk verhogen. Een artikel in de New England Journal of Medicine in 2007 beschreef de rol van natrium en kalium, bij het ontstaan van hypertensie. Bij natuurvolkeren met een natrium-arm en kalium-rijk dieet is hypertensie zeldzaam. Het westerse dieet bevat meestal het omgekeerde: veel natrium en weinig kalium. Natrium heeft een bloeddrukverhogend effect. Door een relatief grote hoeveelheid natrium en een relatief kleine hoeveelheid kalium trekt het gladde spierweefsel van de bloedvaten zich sterker samen. Om het bloed door de bloedvaten te blijven pompen, zal het hart een hogere bloeddruk moeten genereren. Natrium en kalium hebben ook invloed op de manier waarop door het RAAS en het sympathisch zenuwstelsel (bepaalde hersen -en zenuwactiviteit) de bloeddruk wordt gereguleerd. Wederom met tegenovergestelde effecten: natrium bloeddrukverhogend, kalium bloeddrukverlagend. Alcoholgebruik draagt bij aan het krijgen van een hoge bloeddruk. Uit onderzoek van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) blijkt dat zo'n 16% van de gevallen van hypertensie alcoholgerelateerd is. Ook roken draagt bij aan een verhoging van de bloeddruk. Dit komt door de vaatvernauwende effecten van nicotine (vasoconstrictie), zowel als door een verhoging van de hartslagfrequentie door nicotine. Het eten van erg veel drop kan hoge bloeddruk veroorzaken doordat het glycyrrhizinezuur bevat. Deze stof zit ook in zoethout.