Erythema ab igne

Informatie over erythema ab igne

Erythema Ab Igne

Erythema ab igne (erythema = roodheid, ab = door, igne = vuur, warmte)staat ook wel bekend als `kachelbenen` . Het betreft een huidaandoening dat veroorzaakt wordt door fysische factoren, in dit geval hitte. De typische patiënt is een wat oudere dame die vanwege koude, regelmatig haar blote benen zet vóór een open haard, een centrale verwarming of kachel. Een ander typisch voorbeeld is een jonge vrouw die maandelijks om haar menstruatie pijn tegen te gaan op haar onderbuik een warme kruik plaatst. De aandoening wordt ook wel eens gezien bij koks, goud-en zilversmeden en metaalbewerkers.

Hoe ontstaat het

Erythema ab igne ontstaat ten gevolge van blootstelling van de huid aan hoge temperaturen. Er ontstaat een vaatverwijding die uiteindelijk niet meer vanzelf verdwijnt. De bruine kleur ontstaat na langdurige blootstelling aan de warmte en wordt veroorzaakt door toename van pigment.

Wat zijn de verschijnselen

Aan de aangedane huid wordt een roodbruine verkleuring van de huid gezien met een grillig vertakt patroon. Behoudens enige jeuk en branderigheid zijn er meestal weinig klachten.

Hoe wordt de diagnose gesteld

Erythema ab igne is over het algemeen zo gemakkelijk te herkennen dat de diagnose gewoonlijk kan worden gesteld op grond van het klinisch beeld en het typische verhaal van de patiënt. Aanvullende diagnostiek is vrijwel nooit nodig.

Wat is de behandeling

Door de blootstelling aan de warmte te stoppen wordt de huid weer rustiger. Volledig herstel van de huid treedt meestal niet op. Het smeren van zalf om de huidkwaliteit te verbeteren is helaas in de meeste gevallen weinig- of niet effectief.

Wat kunt u zelf eraan doen

• Vermijden van de oorzakelijke warmtebron.
• Bij tekenen van kwaadaardige ontaarding (niet genezende wondjes, korstjes in de vlek) altijd controle afspraak maken bij uw huidarts.

Wat zijn de vooruitzichten

In de meeste gevallen zal erythema ab igne goedaardig blijven. Indien verdere blootstelling aan de warmtebron wordt vermeden zal de afwijking stabiel blijven; d.w.z. niet uit zichzelf groter worden.