Dwarslaesie

Informatie over dwarslaesie

Wat is een dwarslaesie

Een dwarslaesie is een onderbreking van het ruggenmerg en daarbij de zenuwbanen die lopen in het ruggenmerg, waardoor uitval van de zenuwen ontstaat die onder dat niveau (van het hoofd af gerekend) van het ruggenmerg ontspringen. Hierdoor ontstaat een verlamming van benen, bij hogere letsels ook van de armen of zelfs van de ademhalingsspieren. Een dwarslaesie is een zeer ernstig letsel dat over het algemeen niet meer kan genezen. Afhankelijk van op welke hoogte in het ruggenmerg het letsel zich voordoet, vallen er bepaalde lichaamsfuncties weg. Incontinentie kan ontstaan en het gevoel in ledematen gaat vaak (deels) verloren.

Compleet en Incompleet

• Bij een complete dwarslaesie zijn de zenuwen geheel door en is er geen functioneren en gevoel meer vanaf dat punt. Dit is nooit meer te genezen.
• Bij een incomplete dwarslaesie zijn de zenuwen niet allemaal geheel door of zijn de zenuwen licht beschadigd. Bij een incomplete dwarslaesie is enig herstel mogelijk, hoewel er altijd schade zal blijven bestaan en er altijd kans is dat het herwonnen functioneren weer verloren gaat.

Aard van de uitval

Bij een dwarslaesie hangt het van de hoogte af wat de aard van de uitval is, tot en met de eerste lendenwervel wordt gesproken over een lage laesie en vanaf de twaalfde thoracale wervel wordt gesproken over een hoge laesie. Tetraplegie of quadriplegie Bij een tetraplegie is er sprake van een volledige verlamming van het lichaam vanaf de nek naar beneden. Hierbij is dus geen functioneren en gevoel meer van alle vier de ledematen. Dit komt voor bij een hoge laesie. Bij een tetraplegie is er vaak een beschadiging ergens in de zenuwen tussen de achtste thoracale wervel en de tweede cervicale wervel. Paraplegie Bij een paraplegie is er sprake van volledige verlamming van de benen, inclusief het bijbehorende gedeelte van de romp. Dit komt voor bij zowel een lage als een hoge laesie. Bij een paraplegie zijn de zenuwen ergens tussen de vijfde lendenwervel en de zevende thoracale wervel beschadigd.

Behandeling

Als er sprake is van een breuk in de wervels dan worden deze eerst met een operatie door een orthopedisch chirurg vastgezet, waarna er voor de persoon met een dwarslaesie een langdurige periode volgt waarin een korset, halskraag of zelfs een speciaal vest gedragen moet worden, om de breuk goed te laten genezen. Daarnaast is een hoofddoel dat decubitus (doorligplekken) worden voorkomen en behandeld. Zodra de breuk is genezen volgt de revalidatie. Revalidatie In het begin van de revalidatie wordt meestal gewerkt aan een goede zithouding. Zodra de persoon met een dwarslaesie goed zit wordt er gewerkt aan spierkracht in de ledematen die nog goed functioneren en het soepel houden van de ledematen die nooit meer normaal zullen functioneren. Zodra er voldoende spierkracht is opgebouwd gaat men verder met activiteiten die voor mensen zonder beperking erg normaal zijn, zoals wassen en aankleden. Ook wordt er in dit stadium gewerkt aan rolstoel-vaardigheden zoals het maken van transfers van rolstoel naar bed en het voortbewegen door een stad. Als laatste onderdeel van de revalidatie volgt het begeleiden naar het weer thuis gaan wonen. Ook wordt er tijdens de gehele revalidatie stilgestaan bij de psychische kant van het verhaal. Sport Het is belangrijk dat een persoon met een dwarslaesie actief sport. Dit om overgewicht te voorkomen; overgewicht komt vaak voor bij mensen met dwarslaesie en ook bij mensen met spina bifida die rolstoel afhankelijk zijn. Voor personen met een dwarslaesie is het verstandig om minstens één duursport te beoefenen. Daarnaast is sporten bij een dwarslaesie belangrijk bij de acceptatie van de handicap en het herwinnen van een plaats in de maatschappij. Soms is het voor mensen met een extreem hoge laesie helaas niet mogelijk om te sporten.

Dwarslaesie video's