Duimbasisslijtage

Informatie over duimbasisslijtage

Duimbasisslijtage

Duimbasisslijtage, ook wel duimbasis artrose genoemd, is de meest voorkomend slijtage aan een gewricht van de hand. Er is sprake van slijtage van het gewricht dat de duim met de pols verbindt. Duimbasisslijtage komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen; ongeveer een derde van de vrouwen boven de 40 jaar krijgt te maken met slijtage in het duimbasisgewricht.

Oorzaken

Wanneer verslapping optreedt van de banden die ervoor zorgen dat de botten goed op hun plaats blijven, kan het gewicht niet meer goed bewegen. De beschermende kraakbeenlaag kan afslijten waardoor een ontsteking in het gewricht ontstaat. Mogelijke interne oorzaken zijn bijvoorbeeld ouderdom, artrose of instabiliteit. Mogelijke externe oorzaken zijn overbelasting door werk of sport of een eerder doorgemaakt trauma.

Symptomen

De meest voorkomende symptomen zijn:

• Zeurende pijn aan de basis van de duim
• Pijn bij bewegen
• Krachtsverlies
• Vreemde stand van de duim: De duimbasis gaat wat meer naar binnen staan aan de palmzijde van je hand. De rest van je duim kan zich gaan overstrekken
• Stijfheid en pijn na rust
• Zwelling en warmte
• Crepitaties (kraken of een zand geluid) bij het bewegen
• Irritatie of pijn aan pezen, spieren en banden rondom het duimgewricht

Behandeling

Milde slijtage Is er sprake van een milde slijtage? In dat geval bestaat de behandeling uit rust, spalken, pijnstilling, eventueel ontstekingsremmende injecties en handtherapie. De fysiotherapeut kan het gewricht mobiliseren en oefeningen opgeven die gericht zijn op verbetering van de kracht van specifieke duimmuisspieren. Hierdoor wordt het gewricht beter gestabiliseerd tijdens dagelijkse activiteiten, werk en sport. De ergotherapeut brengt de belasting van de duim in kaart, adviseert over een optimaal gebruik en leert hoe de duim het best gebruikt kan worden tijdens alledaagse klusjes om zo verdere slijtage te voorkomen. Ernstige of vergevorderde slijtage Is bovengenoemde niet voldoende dan kan een operatie noodzakelijk zijn. Er zijn daarbij twee verschillende operaties mogelijk:

• Trapezium excisie en Weilby Sling: Het aangetaste stukje duimbasisgwricht wordt verwijderd en vervangen door een stukje pees of eventueel een prothese. Bij deze ingreep wordt het trapeziumbotje verwijderd. Met behulp van een stuk van de buigpees van de pols wordt een nieuwe, stabiele ophanging van de duimbasis gemaakt. Na de operatie zit de hand drie weken in het gips en daarna moet men nog acht weken een duimspalk dragen. Zodra de hand uit het gips is, begint men met oefeningen om de duim weer soepel en sterk te maken. Na acht weken wordt het gebruik van de duimspalk afgebouwd. Een nadeel van deze operatie is dat het lang (drie tot zes maanden) kan duren voordat de kracht weer terugkomt in de duim.
• Arthrodese: Arthrodese is de techniek waarbij het duimbasisgewricht vastgezet wordt. De arts maakt daarvoor een incisie aan de palmkant van de hand ter hoogte van de onderkant van de duimmuis. De duim kan daarna weer gewoon gebruikt worden, want de andere gewrichten nemen de functie van het vastgezette gewricht deels over. Alleen het plat op tafel leggen van de hand kan soms moeilijk zijn. Bij deze operatie moet de hand een week in het gips en daarna wordt nog vijf weken een spalk gedragen. Een groot voordeel van deze ingreep is dat snel herstel en de duim kan snel weer belast worden. Een nadeel van deze operatie is dat er op den duur slijtage in de andere gewrichten kan optreden die nu een extra taak gekregen hebben.

Duimbasisslijtage video's