Depressie

Informatie over depressie

Depressie

Een depressie is een aandoening die valt onder de 'stemmingsstoornissen'. Het is een ziekte van de stemming en gevoelens. Van een depressieve stemming is sprake als er gedurende een langere periode een abnormale somberheid bestaat en/of een abnormale lusteloosheid, verlies van interesse of een onvermogen om ergens van te genieten. Daarnaast zijn onder andere verandering in gewicht (en eetpatroon), slaapproblemen en vermoeidheid symptomen. Een depressie kan verschillen in hevigheid (zoals een beetje somber of héél erg somber) en in duur en wisseling (zoals wekenlang een somber gevoel of een afwisseling tussen de positieve stemming en de sombere stemming; maar ook wisseling per dag of per aantal weken). Dit kan per persoon variëren en zorgt ervoor dat een depressie bij iedereen anders kan zijn. Typen depressie Er bestaan verschillende subtypen van depressie. Bekende subtypes zijn postnatale depressie en winterdepressie. Een depressie wordt vastgesteld wanneer de patiënt voldoet aan de criteria en bepaalde andere aandoeningen kunnen worden uitgesloten. Wanneer depressieve periodes afgewisseld worden door periodes met zeer veel energie, levenslust en zelfvertrouwen, is er mogelijk sprake van een bipolaire stoornis (ook bekend als manische depressiviteit).

Depressie Symptomen

Een depressie is een psychische aandoening, waarbij een sombere stemming en verlies van interesse en plezier, de twee hoofdkenmerken zijn. Soms gaat een depressie gepaard met klachten als lusteloosheid, paniek- of angstgevoelens, prikkelbaarheid/ geïrriteerdheid, vergeetachtigheid, verminderde seksuele gevoelens, huilbuien of zich juist afgevlakt voelen, gevoelens van hopeloosheid, gevoelens van hulpeloosheid, lichamelijke klachten waarvoor geen oorzaak gevonden wordt (bijvoorbeeld vermoeidheid, hoofdpijn, buikpijn), het leven als zinloos ervaren. Soms gaat men zichzelf verwaarlozen en sociale contacten uit de weg. Ieder mens zit wel eens een periode minder goed in zijn vel, of voelt zich somber vanwege tegenslagen. Om van een klinische depressie te kunnen spreken moeten er naast minimaal 1 van de 2 hoofdkenmerken (sombere stemming en verlies van interesse en plezier) nog meerdere van de volgende zeven klachten aanwezig zijn:

i>Een gevoel van waardeloosheid of schuldgevoelens
• Slaapstoornissen: te weinig of teveel slapen
• Verminderde of grotere eetlust of duidelijke gewichtsverandering
• Weinig energie of vermoeidheid
• Concentratieproblemen of besluiteloosheid
• Traagheid of juist aanhoudende lichamelijke onrust
• Terugkerende gedachten over de dood of zelfdoding

Oorzaken van depressie

Er kunnen verschillende oorzaken van depressie aanwezig zijn. Sommige mensen hebben aanleg voor depressie , maar ook de afwezigheid van (zon)licht in de winterperiode, negatieve (sociale) ervaringen, gebeurtenissen in de jeugd en hormonale ontregelingen kunnen een oorzaak zijn. Een depressie kan ook 'zomaar' voorkomen. Juist het gebrek aan een duidelijke reden is vaak frustrerend voor iemand met een depressie. Dit in combinatie met het feit dat een depressie meestal niet aan de buitenkant van een persoon is te zien, geeft vaak een onbegrepen gevoel. Een depressie komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. In het afgelopen jaar leden ruim vijf van de honderd mensen aan een depressie. Een depressie speelt zich niet alleen af op het emotionele niveau, maar beïnvloedt ook het cognitieve, het gedragsmatige en het lichamelijke functioneren. Sociale- en omgevingsfactoren Een verlies, psychische aantasting of andere traumatische levensomstandigheid zijn voorbeelden van sociale of omgevingsfactoren die kunnen leiden tot een depressie. Valt er sociale steun weg of heeft iemand te maken met sociale afwijzingen, dan kan diegene in een sociaal isolement terechtkomen. Door sociaal niet actief te zijn, kan het depressieve gedragen zich uitbreiden en houdt de depressie uiteindelijk stand. Chemische ontregeling Bepaalde stoffen, zoals serotonine en noradrenaline, komen bij depressieve mensen minder voor in bepaalde hersengebieden. Antidepressiva pakken de chemische ontregeling in de hersenen aan en zijn bedoeld om de stemming positief te beïnvloeden. Er wordt ingegrepen op de chemische stoffen (neurotransmitters) die vrijkomen rond de communicatie tussen hersencellen. Cognitieve theorie Kwetsbaarheid voor depressie kan ontstaan wanneer iemand negatieve ervaringen in de jeugd heeft meegemaakt. Hierdoor is er een kans dat er negatieve overtuigingen over de persoon zelf ontstaan De persoon ontwikkelt dan een negatief zelfbeeld met bijbehorende gedachtes.. De negatieve gedachtes leiden tot negatieve gevoelens en tot gedrag dat hierbij past, zoals teruggetrokken gedrag. Hierdoor worden de negatieve gedachten weer bevestigd en de negatieve gevoelens versterkt. Zo ontstaat een negatieve spiraal, wat zelfs kan leiden tot gevoelens van waardeloosheid en kan uitmonden in hopeloosheid en apathie. De negatieve overtuigingen vormen zo een bron van depressieve emoties en gedrag. Hormonale ontregeling Hormonale ontregeling staat in verbinding met chemische ontregeling in de hersenen. De hypofyse in de hersenen reguleert de hormonen en beïnvloedt onder andere de schildklier, de bijnieren en de geslachtsklieren. De hypofyse is een kleine klier in de hersenen en is verbonden met een steeltje uit de hersenen (hypothalamus). Bij sommige depressieve mensen wordt in het bloed een verhoogde dosis van het stresshormoon cortisol gevonden. Wie meer cortisol aanmaakt, reageert vaak heftiger op stressvolle gebeurtenissen of situaties.

Behandeling

Een depressie is vaak goed te behandelen. Het is echter belangrijk om op tijd met een behandeling te starten. De kans op herstel is namelijk het grootst wanneer een depressie maar kort heeft geduurd en niet vaak is teruggekeerd. Het is daarom belangrijk om tijdig contact op te nemen met de huisarts, deze kan beoordelen of verdere hulpverlening gewenst is. De helft van alle mensen met een depressie is binnen 3 maanden hersteld. Ruim 60% van de mensen is na zes maanden weer beter. Daarna wordt herstel steeds moeilijker. Behandelaren maken bij de keuze van een behandeling onderscheid tussen ernstige depressies en lichte tot matige depressies. Bij een ernstige depressie wordt iemand ernstig belemmerd in het dagelijks leven. Het lukt dan niet om zichzelf en anderen te verzorgen. Mensen met een ernstige depressie trekken zich vaak binnen terug en liggen veel op bed.Bij lichte tot matige depressies zijn mensen meestal wel (met moeite) in staat de gewone dagelijkse activiteiten te verrichten. Huisartsen en behandelaren gaan meestal uit van een stapsgewijze aanpak ('stepped care') bij depressies. Dit houdt in dat er waar mogelijk minimale hulp wordt gegeven en zo nodig intensieve hulpverlening plaatsvindt. Er bestaan verschillende behandelvormen voor depressie. Een veelal gehanteerde therapievorm is cognitieve gedragstherapie. Door het omzetten van negatieve gedachten in functionele gedachten leert de patient positiever te denken, waardoor hijz/ij zich minder neerslachtig gaat voelen. Uiteraard kost het tijd om zicheen nieuwe manier van denken eigen te maken. Andere therapievormen zijn: interpersoonlijke therapie, psycho-therapie, oplossingsgerichte therapie, mindfulness of lichttherapie. Zo nodig kan ook medicatie worden voorgeschreven. Het is belangrijk dat de patient samen met de behandelaar in de gaten houdt of een behandeling aanslaat en dat de behandeling regelmatig wordt geëvalueerd. Ook gebruik van antidepressiva (medicatie) moet op regelmatige basis worden geëvalueerd en waar nodig bijgesteld.

Depressie video's