Uitgelichte Darmgassen specialisten in Heumen
Dekkers H G M en Hundscheid R D L
Montferland,
Gelderland
Huisartsenpraktijk R F W Schuurman en D Teunissen
Aalten,
Gelderland
Huisartsenpraktijk A J van Leeuwen
Nijkerk,
Gelderland
Lochem,
Gelderland
Nijmegen,
Gelderland
Meekes I A J M en Klein Woolthuis E P Huisartsenpraktijk
Ede,
Gelderland
Zoek naar de beste zorgaanbieders in uw omgeving
Bekijk ook:
Winderigheid
Winderigheid of flatulentie wordt veroorzaakt door ingeslikte lucht en koolzuur, en een mengsel van gassen dat door bacteriën en gisten in de darmen van zoogdieren wordt gemaakt. Het gas wordt via de anus afgegeven aan de lucht. Dat maakt een karakteristiek geluid. Het gas heeft meestal een geur gelijkend op een rottend ei. Winderigheid wordt in de volksmond besproken met de term: 'een wind (of scheet, of prot) laten'. Winden laten heet officieel 'flatuleren'. De kunst van het winden laten wordt ook wel petomanie genoemd. Een petomaan is iemand die er genoegen in schept winden te laten. Petomaan komt van het Franse woord 'péter' wat 'winden laten' betekent. De meeste dieren, zoals zoogdieren, vogels, vissen en insecten, laten winden.
Hoeveelheden en samenstelling
De mens produceert gemiddeld 0,5 tot 1,5 liter darmgas per dag in 12 tot 25 windjes. Darmgas is samengesteld uit meerdere reukloze gassen: stikstof (ingeslikt), zuurstof (ingeslikt), methaan (geproduceerd door anaerobe microben), koolstofdioxide (geproduceerd door aerobe microben, of ingeslikt), en waterstof (geproduceerd door sommige microben en opgenomen door andere). Geuren zijn het resultaat van kleine hoeveelheden van andere componenten (vaak zwavelverbindingen). Stikstof is de belangrijkste component van darmgas. Methaan wordt vaak geassocieerd met winderigheid, maar onderzoek suggereert dat twee derde van alle mensen helemaal geen methaan produceert in hun winden. Methaan en waterstof zijn brandbaar, en dat geldt dan ook voor sommige winden. Winden hebben vaak een onprettige geur. Dit wordt veroorzaakt vooral door boterzuur en zwavelverbindingen zoals diwaterstofsulfide (geur van rotte eieren), carbonylsulfide en koolstofdisulfide, afbraakproducten van eiwitten. In winden vindt men ook minuscule deeltjes ontlasting.