Met zweetvoeten wordt meestal bedoeld voeten die een 'onaangename geur' verspreiden. De vieze stank ontstaat door geuren die door bacteriën en/of schimmels worden geproduceerd. Stinksokken en tenenkaas zijn de bijbehorende bekende termen. Bacteriën groeien het best op plekjes die vochtig en warm zijn, en waar voldoende voedingstoffen zijn in de vorm van huidschilfers. De voeten zijn dus voor bacteriën de ideale plek.

Maar zweetvoeten kan ook betekenen: voeten die overmatig zweten. De medische term daarvoor is hyperhidrosis. Hyperhidrosis is een aandoening waarbij er abnormaal veel zweet wordt geproduceerd. Dit kan voorkomen in de oksels (hyperhidrosis axillaris), op de handpalmen (hyperhidrosis palmaris) en op de voetzolen (hyperhidrosis plantares). Hyperhidrosis voeten zijn continu helemaal nat van het zweet en vaak ook koud. De huid wordt door de overmatige zweetproductie verweekt en rimpelig. Uiteraard zijn de vochtige omstandigheden bij hyperhidrosis ideaal om last te krijgen van stinkende voeten, en vaak hebben hyperhidrosis patiënten daar ook last van, maar hyperhidrosis is toch wat anders dan wat men normaal gesproken bedoeld met gewone zweetvoeten.

Oorzaak

De geur van zweetvoeten wordt veroorzaakt door drie zaken:

Zijn deze drie factoren aanwezig dan kunnen bacteriën zich heel snel vermenigvuldigen. De bacteriën veroorzaken een afscheiding en sterven af. Dit proces is de oorzaak van een, voor de meeste mensen, penetrante en onaangename geur. De ophoping van afvalstoffen en vochtigheid draagt bij tot een verdere groei van de bacteriën. De voedingsbodem bestaat vooral uit oude losgelaten huidcellen.

Bestrijding

De voeten dienen zo droog mogelijk gehouden te worden. Dit kan door open schoenen, zoals sandalen en schoenen gemaakt van een materiaal dat goed ademt te dragen. Afgeraden wordt schoenen te dragen gemaakt van kunststof materialen zoals rubber of nylon. Ook het dragen van sokken waarin veel kunststof is verwerkt is zweetvoeten bevorderend. Katoenen sokken of wollen sokken en leren schoenen geven minder problemen. Het is belangrijk dagelijks van sokken en schoenen te wisselen.

Voeten wassen is een tijdelijke oplossing. Zeep doodt wel bacteriën maar een deel blijft achter en zal zich weer snel vermenigvuldigen. Door het nemen van wisselbaden kan de conditie van de voeten verbeterd worden en het zweten verminderd.

Voeten kunnen gedesinfecteerd worden met, bijvoorbeeld, alcohol. De meeste bacteriën sterven dan af. Meestal werkt ook dit maar een beperkte tijd. Jodium is een desinfectiemiddel dat uitermate geschikt is om de bacteriën die zweetvoeten veroorzaken te doden. Jodium is voornamelijk verkrijgbaar in de vorm van povidonjodium. Het dragen van open schoenen werkt vaak heel goed, vooral in combinatie met de andere aanbevelingen. Waar of wanneer dit niet kan (bijvoorbeeld in de winter) helpt het soms om schoenspanners van ceder-of mahoniehout te gebruiken. Die nemen vocht op en geven hun houtgeur af. Als de houtgeur na verloop van tijd te zwak is geworden, is het aan te raden de schoenspanner te schuren. De houtgeur komt dan terug.

Andere middelen
Sommige middelen werken tijdelijk, zoals sommige inlegzolen die als "geurvreters" worden aanbevolen. Deze zolen bestaan uit kunststof of koolstof of cederhout. Ook zijn er sprays om in de schoen of op de voet te spuiten die bacteriedodend claimen te zijn en die daardoor de ongewenste geuren zouden tegenhouden. Dergelijke producten worden ook in poedervorm aangeboden. Ook boorzuur kan in poedervorm aangewend worden. Tot slot zijn er speciale sokken op de markt met zilverdraad in de zool verwerkt waarvan geclaimd wordt dat het bacteriedodend zou werken.