Inhoud
Men spreekt over een infectie als een micro-organisme, virus of parasiet in een levend wezen is binnengedrongen en zich daar vermenigvuldigd heeft. Dit hoeft niet schadelijk te zijn. Pas wanneer het organisme dusdanig veel schade aanricht dat het normaal functioneren van de zogenaamde gastheer is verstoord, spreekt men van ziekte. In het ergste geval kan een infectie leiden tot de dood van het geïnfecteerde individu.
Infectie of besmetting?
Als de ziektekiemen zich nog niet vermenigvuldigd hebben of als ze door het afweersysteem herkend en verwijderd worden spreekt men niet van een infectie maar van besmetting. Een infectie heeft vaak een ontsteking tot gevolg. Als de ziekteverwekker zich verspreidt door het lichaam zal het afweersysteem antistoffen aanmaken. Aan de hand van deze stoffen kan men bepalen met welke pathogeen het lichaam geïnfecteerd is.
Verspreiding
Infecties kunnen worden onderscheiden in plaatselijke infecties (zoals lokale huidontstekingen) en systemische infecties waarbij het hele organisme ziek wordt (zoals influenza).
Veroorzakers
Het micro-organisme wordt bij een ziekmakende infectie ook wel het pathogeen of de ziekteverwekker genoemd.
Pathogenen kunnen zijn:
- Virussen
- Bacteriën
- Schimmels
- Eéncellige eukaryoten: zoals gisten
- Overige: zoals spoelwormen of lintwormen
Bij een virale infectie stelt men meestal een sluipend verloop vast, bij bacteriële infecties is het verloop eerder acuut.
Een infectie ontstaat als een pathogeen invasief wordt. Dat wil zeggen dat het binnendringt in bloed of weefsels.
Toxi-infectie
Een toxi-infectie is een infectie waarbij de pathogenen gifstoffen afscheiden, zelfs als de pathogenen zelf niet binnendringen in het lichaam. Voorbeeld: wanneer een gewone huidbacterie op een plek in het lichaam wordt gebracht die normaal steriel is, kan die daar ongebreideld groeien en een enorme last voor de gastheer veroorzaken.
Gevolgen en symptomen
De gevolgen van een infectie hangen af van:
- De manier waarop de infectie heeft plaatsgevonden.
- De virulentie van het pathogeenVirulentie is een maat voor de hoeveelheid schade die een micro-organisme in zijn gastheer aanricht.
- De besmettingsdruk: aantal pathogenen bij de eerste infectie.
- De immuunstatus van de gastheer.
De meest voorkomende symptomen bij een infectie zijn pijn,,warmte, zwelling, roodheid en functieverlies.
Soorten
Besmetting kan plaatsvinden door direct contact, indirect contact en er kan sprake zijn van een commensale infectie. Infectie door direct contact kan op verschillende manieren plaatsvinden. Bijvoorbeeld door:
- Praten, zoenen, niezen, hoesten: hierbij ontstaan aërosolen met pathogenen die een volgende gastheer bereiken
- Handen schudden
- Opwervelend stof
- Seksueel contact
- van moeder op ongeboren kind.
Besmetting door indirect contact kan plaatsvinden door:
- Stofdeeltjes
- Besmette materialen zoals beddengoed, eetgerei, kleding en toiletten
- Besmette voedingsmiddelen zoals rauw of slecht bereid vlees en kip, melk en eieren
- Besmet water
- Bloed van besmette mensen dat wordt gebruikt voor bloedtransfusie
- Feces en urine van besmette mensen
- Insecten die steken en bijten
Commensale bacteriën zijn micro-organismen die van nature in of op de gastheer aanwezig zijn, bijvoorbeeld de E.Coli-bacterie in het darmkanaal van mensen. Als de weerstand van de gastheer daalt, bijvoorbeeld door ziekte of ondervoeding, kan het micro-organisme een infectie veroorzaken. Dit is een commensale infectie.
Behandeling
Veel infectieziekten zijn tegenwoordig goed met medicijnen te bestrijden.
Deze medicijnen kunnen onder andere antibiotica, ontstekingsremmers of anti-inflammatoire preparaten zijn. Bij het voorschrijven van medicijnen wordt rekening gehouden met de veroorzaker van de infectie. Infecties met bacteriën of schimmels zijn beter te behandelen dan een virusziekte.
