zorgaanbieders
Zorgaanbieders
Zoek en vind uw zorgaanbieder bij u in de buurt of in een bepaalde regio
Informatie over Hidradenitis Suppurativa

Inhoud

Hidradenitis suppurativa wordt ook wel acne inversa genoemd en is een op acne lijkende ontsteking van de huid in de lichaamsplooien. Dit komt vooral voor in de oksels en de liezen.

De aandoening begint meestal tijdens of na de puberteit. Vaak is dit op de leeftijd tussen de 20 en 25 jaar. Ongeveer 1% van de volwassen bevolking heeft er last van en de aandoening komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.

Veel mensen met hidradenitis suppurativa ervaren het als een onaangename aandoening. De ontstekingen kunnen pijn veroorzaken, het kan er ontsierend uitzien en het kan onaangenaam ruiken.

Oorzaak

De oorzaak van hidradenitis suppurativa is te vinden in de afsluiting van de uitgang van de haarzakjes. Dit veroorzaakt ontstekingen in onder andere de huid, de talgklieren, en de zweetklieren.

Mogelijke oorzaken zijn:

  • Roken: er bestaat een duidelijk verband tussen roken en HS.
  • Overgewicht
  • Mannelijke geslachtshormonen
  • Erfelijke factoren

Symptomen

Kenmerkend voor hidradenitis suppurativa zijn pijnlijke ontstekingen in de lichaamsplooien:

  • Oksels
  • Liezen
  • De plooi onder of tussen de borsten
  • De venusheuvel
  • Balzak (scrotum)
  • Schaamlippen
  • Rond de anus en de billen

De ontsteking lijkt in het begin op een kleine steenpuist en later wordt deze groter en dieper. De puist kan openbarsten, waarbij grote hoeveelheden talg en pus (etter) vrijkomen.
Bij genezing van de huid kunnen littekens achterblijven. Op de lange termijn kunnen gangen in de huid ontstaan, deze worden sinussen genoemd. Tevens komen grote comedonen (mee-eters) voor en kunnen cysten (holtes in de huid) ontstaan. De pussende afscheiding die uit deze cysten, ontstekingen en sinussen kan vrijkomen, kan een onaangename geur veroorzaken.

Diagnose

In het algemeen kan de huisarts of de dermatoloog de diagnose stellen op grond van de klachten en de verschijnselen. Een enkele keer zal onder plaatselijke verdoving een stukje weefsel worden weggenomen (een biopt) voor microscopisch onderzoek. Dit wordt gedaan om andere aandoeningen uit te sluiten.

Behandeling

Er zijn verschillende mogelijkheden om hidradenitis suppurativa te behandelen en meestal kunnen de klachten wel verminderen, echter geen enkele behandeling kan de aandoening volledig genezen. Ook wanneer een behandeling succesvol verlopen is, bestaat het risico dat de ziekte terugkomt. Vaak wordt gestart met een combinatie van behandelmethodes.

Plaatselijke behandeling
Plaatselijke behandeling bestaat met name uit hygiëne en crème.
Goede hygiëne wordt aanbevolen. Bijvoorbeeld het gebruik van jodiumzeep onder de douche. jodiumzeep moet gedurende 3 minuten intrekken en dan afspoelen. Het effect hiervan is gering, maar bij onvoldoende hygiëne kan de aandoening wel verergeren.
Tevens wordt aangeraden strakke kleding en ondergoed te vermijden en is het aan te bevelen om te stoppen met roken. Roken veroorzaakt mogelijk nieuwe ontstekingen. Wanneer sprake is van overgewicht kan afvallen een gunstig effect hebben.

Resorcinol in lanettecrème kan worden toegepast bij de uitwendige behandeling van hidradenitis suppurativa. Het doel van deze behandeling is het voorkomen van nieuwe ontstekingen en het verschrompelen of doorbreken van bestaande ontstekingen.

Uitwendige behandeling bestaat uit een lotion met een antibioticum Wanneer dit als enige behandeling wordt ingezet, helpt het vaak onvoldoende.

Chirurgische behandeling
Chirurgische behandeling is een belangrijk onderdeel van de therapie. In zeer pijnlijke ontstekingen die pus bevatten (een abces) kan een snee gemaakt worden, zodat de etter eruit komt. Dat is echter alleen een oplossing van het acute probleem; de spanning op de huid en de pijn.

Het is ook mogelijk om door middel van chirurgische ingrepen de ziekte, op bepaalde plekken, te genezen. Vaak wordt dan veel weefseln weggesneden, zowel in de diepte als in de breedte. Sommige wonden kunnen daarna gehecht worden, maar meestal moet een huidtransplantaat worden aangebracht. Dat is dus een flinke ingreep die wordt uitgevoerd onder narcose. Na de operatie ontstaan littekens. Na het chirurgisch ingrijpen kan de aandoening terugkomen, veelal buiten het operatiegebied.

Een andere manier van chirurgie is 'de roofing' (letterlijk vertaald: het dak eraf halen). Daarbij wordt de huid boven de cysten en de gangen in de huid (sinussen) onder plaatselijke verdoving 'weggebrand' met elektrische apparatuur. Omdat de gangen zijn bekleed met opperhuid, treedt meestal een snelle genezing op met weinig littekenvorming.

Laserbehandeling
De laser, zogenaamde CO2 laser, wordt gebruikt om ontstoken weefsel weg te halen. Dit wordt als het ware verdampt. Net als bij chirurgie is dit een flinke ingreep die meestal onder plaatselijke verdoving en soms onder algehele narcose moet worden uitgevoerd. Soms is eenmalige behandeling voldoende, maar vaak moet de lasertherapie een of enkele malen worden herhaald. Na de behandeling duurt het minstens 4 weken voordat de huid weer genezen is. Ook hierbij moet met littekenvorming rekening worden gehouden.

Antibiotica
De meeste patiënten met hidradenitis suppurativa zullen met antibiotica worden behandeld. Dit kan in de vorm van tabletten of capsules. Daarbij gaat het meestal om een van de volgende antibiotica: tetracycline, doxycycline, minocycline of een combinatie van rifampicine en clindamycine. Behandeling met antibiotica duurt meestal 2 tot 4 maanden. Na verloop van tijd zal het effect meestal minder worden. Eventueel kan dan overgeschakeld worden op een ander antibioticum.

Overige medicijnen

  • Anticonceptiepil: vrouwen worden vaak behandeld met een 'anti-mannelijk geslachtshormonen' in de vorm van een anticonceptiepil die het geneesmiddel cyproteronacetaat bevat. Zo nodig kan aanvullend nog een extra tablet met alleen cyproteronacetaat worden voorgeschreven.
  • Prednisolon: bij een plotselinge, zeer ernstige verergering met zeer pijnlijke ontstekingen, kunnen kortdurend prednisolon tabletten voorgeschreven worden. Meestal gebeurt dit gelijktijdig met antibiotica. Dit middel kan ook in grote ontstekingen ingespoten worden.
  • Dapson: in enkele gevallen wordt goede ervaring opgedaan met het geneesmiddel dapson, dat ontstekingen remt. Hierbij moet het bloed wel regelmatig gecontroleerd worden om eventuele bijwerkingen tijdig te ontdekken.
  • TNF-alfa remmers: voor ernstige gevallen waar andere therapieën onvoldoende helpen, kan worden behandeld met TNF-alfa remmers. Deze behandeling is wel aan strikte voorwaarden gebonden.