Inhoud
De complicaties van een hartinfarct verschillen afhankelijk van de grootte van de schade aan de hartspier en de plaats van het infarct. De complicaties zijn onder te verdelen in complicaties die direct optreden, die in de eerste dagen optreden en die zich op de langere termijn vormen.
Acute complicatie bij hartaanval
Een van complicaties die kan optreden bij een hartaanval is ventrikelfibrilleren, ook wel kamerfibrilleren. Dit is een ritmestoornis waardoor de pompfunctie van het hart kan uitvallen. Wanneer dit gebeurt, komt de bloedsomloop tot stilstand, raakt iemand bewusteloos en is sprake van een hartstilstand. Als er bij kamerfibrilleren niet meteen wordt ingegrepen en met reanimatie wordt begonnen, zal iemand gewoonlijk binnen zes minuten overlijden. Indien mogelijk gebruik de AED (automatische externe defibrillator). Dit is een apparaat waarmee een fibrillerend hartritme herstelt kan worden.
Complicaties die kunnen optreden in de eerste dagen
- Hartritmestoornissen of hartstilstand. Zie ook hartritmestoornis.
- Bloedstolsels in het hart die meegevoerd worden met de bloedstroom en elders bloedvaten afsluiten.
- Cardiogene shock: bloeddrukdaling waardoor iemand bewusteloos raakt.
- Scheur in de hartspier, hartklepspieren of het tussenschot tussen de hartkamer, het zogenaamde septum.
- Een ontsteking in het hartzakje. Zie ook hartzakje-ontsteking.
Complicaties die op de langere termijn kunnen optreden
Hartfalen
Bij hartfalen is de pompfunctie van het hart verminderd waardoor onvoldoende bloed wordt rondgepompt. Er zijn twee vormen van hartfalen. Bij de ene vorm trekt de hartspier niet hard genoeg samen en bij de andere vorm ontspant de hartspier zich niet genoeg. De oorzaken van hartfalen kunnen zijn: hartinfarct, hoge bloeddruk, hartklepaandoening, ritmestoornis of een hartspierziekte. Veel voorkomende klachten bij hartfalen zijn vermoeidheid, kortademigheid, opgezette benen en enkels, onrustig slapen en 's nachts vaak moeten plassen. Behandeling kan bestaan uit het toedienen van medicatie, cardiale resynchronisatietherapie (CRT) wat ervoor zorgt dat beide hartkamers weer tegelijk samentrekken of harttransplantatie. Via telemonitoring kan een patiënt op afstand worden gevolgd en begeleid.
Hartaneurysma
Een hartaneurysma is een uitstulping van een deel van de hartwand die ontstaat als een deel van de hartwand is verzwakt door littekenweefsel. Een hartaneurysma kan zich dagen tot maanden na een hartinfarct ontwikkelen en geeft zelf geen klachten. wel vergroot een hartaneurysma het risico op het ontwikkelen van hartritmestoornissen. Tevens kan het de pompfunctie van het hart verminderen waardoor hartfalen ontstaat. Tot slot kunnen door een aneurysma bloedstolsels ontstaan die met de bloedstroom worden meegevoerd en elders in het lichaam een bloedvat afsluiten. De behandeling hangt af van de grootte van het aneurysma en de algehele conditie van de patiënt. Soms wordt niet direct met een behandeling gestart, maar wordt afgewacht en moet de patiënt regelmatig terugkomen voor controles. Vaak krijgen patiënten met een hartaneurysma medicijnen voorgeschreven die de belasting van het hart verminderen, de pompfunctie ondersteunen en het vormen van bloedstolsel tegengaan. Soms wordt besloten over te gaan tot een hartoperatie om het aangedane deel van de hartwand te herstellen.
Depressie
Wanneer iemand een hartinfarct heeft meegemaakt kunnen na een tijdje depressieve gevoelens ontstaan. Iemand kan zich moe en lusteloos voelen en kan moeite hebben met de verwerking. Een op de vijf patiënten krijgt te maken met een post-infarct depressie en zij hebben een hoger risico op het ontwikkelen van hartklachten. De belangrijkste oorzaak hiervan is te vinden in het gebrek aan beweging. Tijdens de revalidatie na een hartaanval wordt veel aandacht besteed aan het psychisch herstel.
