Wondroos of belroos (wetenschappelijke benaming erysipelas) is een acute ontsteking van de diepe lagen van de huid (dermis) en het onderhuidse weefsel (subcutis). Het wordt gekenmerkt door een scherp begrensde vuurrode en gezwollen huid, pijn, hoge koorts met koude rillingen, vermoeidheid, duizeligheid, flauwte, hoofdpijn en soms braken. Voorkeursplaatsen zijn de onderbenen en het gelaat (rond het oor).

Oorzaak

Wondroos komt niet zomaar voor, het komt wanneer de bacteriën door de beschadigde huid heen kunnen. Een klein wondje is hiervoor al genoeg en dan kan de aandoening al optreden. Bij een grotere wond kan de wondroos zich ook voor doen, dan wordt er vaak gedacht aan een open been. Het is zelfs mogelijk dat de bacterie door een wondje aan de teen het lichaam binnenkomt en dat het onderbeen dan rood en dik wordt, daar ontstaat dan de wondroos.

Het is dus zo dat de wondroos niet direct om het wondje hoeft te zitten. De bacteriën die deze aandoening veroorzaken hebben ook een naam, het gaat over de streptokokken of stafylokokken. Er zijn situaties waarin de kans dat je wondroos krijgt is, wanneer je dikke enkels hebt en dus vocht vasthoudt is de kans een stuk groter. Dit geldt ook voor mensen met hartfalen en diabetes, zij kunnen ernstig ziek worden van deze aandoening.

Behandeling

Penicilline is het middel van keuze voor de behandeling van wondroos. Het kan meestal worden gegeven via de mond, maar in ernstige gevallen (of in gevallen van gediagnosticeerde bacteriëmie) kan worden gegeven via een naald in een ader (intraveneus).Zelfs met antibiotica, kan zwelling blijven verspreiden.

Andere symptomen, zoals koorts, pijn en roodheid, meestal snel af nadat penicilline is gestart. Cold packs en pijnstillers kunnen helpen daling van ongemak. Binnen ongeveer vijf tot 10 dagen kan de aangetaste huid beginnen te drogen en schilferen af.