Een vlokkentest of chorionvillusbiopsie is een prenataal onderzoek. Bij een vlokkentest neemt men wat chorionvilli af. Dit zijn kleine uitstulpingen van de placenta. Het onderzoek wordt doorgaans vanaf de 10e zwangerschapsweek uitgevoerd, om aandoeningen bij de foetus op te kunnen sporen.

Het uitvoeren van een vlokkentest in plaats van een vruchtwaterpunctie heeft het voordeel dat de uitslag veel vroeger in de zwangerschap bekend is. Bij een afwijking kan er bijgevolg sneller een actie worden ondernomen, en bij een normaal onderzoek zijn de ouders eerder gerustgesteld.

Een vlokkentest kan transcervicaal (via de baarmoederhals) of transabdominaal (via de buikwand) worden uitgevoerd. Beide methoden gebeuren onder geleide van een echografie.

De ingreep houdt (net zoals de vruchtwaterpunctie) een risico op miskraam in. Dit bedraagt 0,4% bij de cervicale vlokkentest en 0,3% bij de transabdominale vlokkentest.