Inhoud
De prostaat is een klier onder de blaas van de man. Door de prostaat loopt de plasbuis. De plasbuis vervoert urine vanuit de blaas en zaadcellen vanuit de balzak. In de prostaat wordt zaadvloeistof gemaakt. Wanneer een man klaarkomt, wordt in de prostaat zaadvloeistof bij de zaadcellen gevoegd.
Bij een prostaatontsteking is het klierweefsel in de prostaat ontstoken.
Oorzaken
Een prostaatontsteking kan op elke leeftijd voorkomen, maar het komt vooral voor bij mannen boven de 50 jaar. Een prostaatontsteking wordt veroorzaakt door bacteriën en kan het gevolg zijn van een blaasontsteking. Als een acute blaasontsteking niet snel en goed wordt behandeld en snel geneest, dan kan er een chronische ontsteking van de prostaat ontstaan: chronische prostatitis.
Een urineweginfectie kan eveneens een prostaatontsteking veroorzaken. De infectie kruipt dan omhoog de prostaat in en veroorzaakt daar een nieuwe infectie (de prostaatontsteking).
Symptomen
Vaak gaat een prostaatontsteking gepaard met pijn. Deze pijn kan voorkomen:
- in de onderbuik
- in de liezen
- in de rug
- tussen de anus en de balzak
Hiernaast kan het voorkomen dat het lijkt alsof u vaker moet plassen. Maar als u plast, dan is dit meestal een kleinere hoeveelheid dan normaal en met een zwakkere straal. Vaak kan het ook moeilijk zijn de plas op te houden en kan het plassen branderig aanvoelen.
In sommige gevallen kunt u koorts krijgen en/of zich algeheel ziek voelen. Al deze symptomen komen meestal plots op en zijn vaak erg hevig.
Behandeling
Een acute prostaatontsteking wordt behandeld met antibiotica. De belangrijkste klachten verdwijnen snel, maar de behandeling moet minstens 30 dagen en meestal langer worden verdergezet om te vermijden dat de ontsteking chronisch zou worden. Indien men erg veel last heeft van de infectie, kan de arts ook een pijnstiller voorschrijven. Zolang men zich ziek en moe voelt, kan men het best rustig aan doen. Het is ook belangrijk dat men voldoende drinkt, minstens 2 liter per dag.
De chronische ontsteking wordt ook behandeld met antibiotica. De meeste antibiotica dringen echter niet of slechts zeer slecht door tot in het prostaatvocht. De behandeling is dus alleen mogelijk met specifieke antibiotica en duurt ongeveer 30 dagen. Nadien moet men geregeld op controle omdat er nieuwe infecties kunnen optreden, soms zelfs maanden na de behandeling. Wanneer de behandeling met antibiotica geen succes oplevert, kan er overgestapt worden naar andere geneesmiddelen. De behandeling moet lang aangehouden worden.
