Inhoud

Een knieontwrichting wordt ook wel luxatie van de knie genoemd en er wordt ook wel eens gezegd dat de knie uit de kom is.

De knie bestaat uit drie botten: het bovenbeen (femur), het scheenbeen (tibia) en de knieschijf (patella). Daarnaast zijn er vier belangrijke kniebanden die deze botten met elkaar verbinden. Dat zijn de collaterale banden: binnenste knieband (mediale collaterale band), de buitenste knieband (laterale collaterale knieband) en de voorste en achterste kruisband. Deze banden zorgen ervoor dat de knie niet naar links of naar rechts kan buigen en dat het onderbeen niet naar voren of naar achteren kan schuiven.

Op het moment dat de knie ontwricht is geraakt, is er een hele grote kans dat er ook letsel is aan meerdere banden. Daarnaast kunnen bloedvaten en andere structuren die door de knie lopen beschadigd raken.

Oorzaak van een knieontwrichting

Een knie kan ontwricht raken door verschillende bewegingen. Als je knie ontwricht op het moment dat deze gebogen is, krijg je een zogenaamde posterieure luxatie. Ook kun je een knie mediaal of lateraal luxeren. Dat wil zeggen dat het onderbeen naar een zijkant uit de kom schiet.

Sporten en trauma
Vaak raakt de knie uit de kom tijdens een ongeluk met sporten, zoals voetbal of rugby, maar ook bij motorongelukken en ander soort trauma komt het veel voor.

Obesitas
Iemand die obesitas heeft, heeft een grotere kans op een knieontwrichting. Door de grote krachten die dan op het kniegewricht staan, kunnen je kniebanden het niet meer aan en kan je knie instabiel raken en vervolgens uit de kom schieten.

Hypermobiele gewrichten
Verder is de kans groter op een knieontwrichting als je hypermobiele gewrichten hebt. Hypermobiel wil zeggen dat je gewrichten beweeglijker zijn dan normaal is.

Symptomen van een knieontwrichting

De volgende symptomen en klachten komen voor bij een knieontwrichting:

Op het moment dat de knie weer in de kom zit, kan iemand nog last houden van:

Behandeling

Indien behandeling nodig is, kan deze bestaan uit conservatieve therapie of een operatie.
Indien er nog stabiliserende structuren intact zijn, dan gaat de voorkeur uit naar conservatieve therapie. Behandeling bestaat dan uit repositie: het terugbrengen naar de normale positie. Wanneer sprake is van complete instabiliteit kan een operatie noodzakelijk zijn.