Hielspoor

Informatie over hielspoor

Hielspoor

Hielspoor is een verkalking aan het hielbeen bij de aanhechting van de peesplaat die naar de voorvoet loopt. Het is een aandoening die wordt vastgesteld door middel van een röntgenfoto of echo onderzoek. Hielspoor is echter vaak een asymptomatische aandoening. Er is dan ook aan de niet pijnlijke zijde spoorvorming waar te nemen. De pijn wordt dan ook meestal niet veroorzaakt door de verkalking maar door een verweking in de aanhechting van de peesplaat. Deze pees verdikt door overbelasting en er ontstaat een soort littekenweefsel in de pees. Dit is echter op een röntgenfoto niet te zien maar wel op een echo. De officiële naam van deze verweking is plantar fasciose en is vergelijkbaar met een tennisarm. Er wordt ook wel melding gemaakt van fasciitis plantaris echter er is geen acute ontsteking aanwezig in het weefsel vandaar dat de term fasciitis oftewel ontsteking van de peesplaat incorrect is.

Oorzaak

In de meeste gevallen is hielspoor of plantar fasciose een blessure die ontstaat door overbelasting. De overbelasting vindt plaats door teveel spanning op de peesplaat. Daardoor wordt op de peesplaat-aanhechting aan de hiel te hard getrokken. Dit kan door externe factoren zoals overbelasting in sport zoals bij hardlopen of werk wanneer je een staand beroep hebt. Vaak zijn er al interne factoren aanwezig die er toe leiden dat dit probleem kan gaan ontstaan zoals een verkeerde voetstand of overgewicht. Zaken die verder kunnen meespelen bij het ontstaan van hielspoor: Externe factoren

• Intensieve sporten (vooral wandelen en hardlopen).
• Veel en lang staan (bij beroepen in detailhandel of horeca).
• Bergwandelen: een berg op wandelen rekt de peesplaat sterk op.
• Slechte schoenen.
• Sporten op een harde ondergrond.

• Overgewicht.
• Leeftijd: boven de 45 neemt de sterkte van de peesplaat behoorlijk af.
• Een verkeerd looppatroon (niet goed afwikkelen van de voet).
• Te korte kuitspier.
• Platvoeten/holvoeten.

Symptomen

Mensen met hielspoor en plantar fasciose zullen vaak pijn onder het hielbeen of voet pijn voelen, vooral aan de voorkant van de hiel. Vaak ondervinden mensen de volgende symptomen:

• Pijn onder de hiel: met name in de ochtend.
• Pijn bij het opstaan na langere tijd stil zitten.
• Pijn bij lopen: vooral bij net opstarten. Na een beetje opwarmen neemt de voetpijn vaak wel iets af bij langere wandelingen komt de pijn weer terug.
• Problemen om lang stil te staan.
• Stijf of gespannen aanvoelen van de peesplaat onder de voet.
• Hielpijn bij autorijden.
• Op de hak steunen of lopen.

Prognose

De normale prognose is dat de klachten bij 80% van de mensen vanzelf verdwijnt na ongeveer 12 maanden. Een en ander hangt samen met de interne en externe factoren en of hier iets aan wordt gedaan in de tussentijd. Het herstel duurt zo lang omdat er geen actieve ontsteking in de pees en de verkalking optreedt. We spreken over verweking of fasciose. Daardoor worden de klachten door het lichaam niet goed gesignaleerd en is de normale herstelperiode erg lang.

Behandeling

Gedoseerde rust Vaak nemen acute klachten af door de loop en sta belasting verminderen. Bijvoorbeeld: In plaats van 2 keer per dag met de hond te lopen kun je dit ook tijdelijk door iemand anders laten doen. De stijfheid zal echter nog wel aanwezig blijven. Podotherapeutische zolen Bij een afwijkende voetstand kunnen op maat gemaakte zolen een oplossing bieden. De voet krijgt de steun die hij nodig heeft en de trekkrachten op de pees nemen af. Daardoor neemt de pijn vaak langzaam maar zeker af. Daarnaast kan op de pijnlijke plek een gaatje of verzachting worden gemaakt. Shockwave therapie Door Shockwave therapie (ESWT) wordt de ontstekingsreactie die normaal uitblijft door hoog energetische pijnlijke geluidsgolven geïnitieerd. Bij 70 a 80% van de mensen geeft dit na 6 tot 12 weken een aanzienlijke verbetering van de klachten. Injecties, cortison injecties Een goed geplaatste cortison injectie kan de pijn snel aanzienlijk verminderen. Als de oorzaak (interne en externe factoren) adequaat worden aangepakt kan dit op lange termijn succesvol zijn. Injecties kunnen voor een pees op de lange termijn zorgen voor een verweking in het weefsel. Een pees meermalen injecteren met cortison wordt dan ook afgeraden omdat er kans is op scheurtje in het weefsel. PNT Een nieuwe behandelmethode is PNT (percutane needle tenotomie). Hierbij worden onder verdoving kleine gaatjes in de pees geprikt. Hiermee wordt een ontstekingsreactie in gang gezet die na 6 tot 12 weken voor herstel moet zorgen. Het voordeel hiervan is dat er geen cortison in het peesweefsel wordt geprikt waardoor het de pees minder verzwakt. PRP PRP staat voor platelet rich plasma wat uit eigen bloed wordt gefilterd en terug geïnjecteerd in de pees. De hersteltermijn na zo?n injectie bedraagt ergens tussen de 3 en 12 maanden en de prognose is vrij goed. Echter, gezien het feit dat het normale herstel in de meeste gevallen ook 12 maanden, is deze therapie met name interessant wanneer al het andere faalt. Operatie Bij zeer hardnekkige klachten die therapie resistent zijn kan worden overwogen te opereren. De peesplaat wordt dan losgesneden en soms ook het spoor verwijderd. Deze operatie kan veel complicaties geven en vergt een lange hersteltijd dus zou nooit de eerste keus mogen zijn voor behandeling. Strassburg sok Een strassburg sok wordt ´s nachts gedragen en zorgt voor het langdurig oprekken van de pees. Na 8 weken kan de (start) pijn aanzienlijk afnemen. Goede schoenen Schoenen met een goed afwikkelmechanisme en ondersteuning onder de middenvoet en goede demping kan de pijnklachten aanzienlijk verlichten tijdens lopen. Met name wandelschoenen uit het duurdere segment bieden vaak al voldoende steun en demping. Gelzooltjes Een gelzooltje zorgt voor een lokale verlichting van de druk op de hiel. Vooral bij mensen waar geen duidelijke standsafwijking is van de voet kan dit de voorkeur hebben boven op maat gemaakte inlegzolen.

Hielspoor video's